Toen heb ik 1/3 deel van het geschrote graan gemengd met 2 kg bloem en dit in een filterzak in de koelbox gedaan. Door eerst de bloem door het iets vochtige graan te roeren en dan pas heet water erbij te doen, voorkom je klonten.

De andere 2/3 deel ging zonder bloem in een andere filterzak/koelbox. Daar heet water bij. Het is nog best lastig af te schatten hoeveel heet water je nodig hebt om op ca. 55 graden uit te komen. Ik had erg veel graan en dus best veel heet water nodig om dat te bereiken. De koelboxen zaten daarmee al behoorlijk vol.
De temperatuur heb ik gemeten met een vleesthermometer die ik door een stukje panlat gestoken heb, zodat die op de maisch blijft drijven.

Daarna de boel ingepakt in paardendekens en zo een uur laten staan.
Deel van het water afgelaten, dit opnieuw opgewarmd om naar 65 graden te komen. 65 graden haalde ik niet helemaal. Bleef steken bij 63. Dat wederom een uur zo ingepakt laten staan.

Het resultaat viel me toch een beetje tegen.

Bij alleen graan kwam ik niet verder dan 1.5% alcohol (S.G. 1018), bij de graan/bloem combi was dat het dubbele (1035). Aan de eerste dus toch maar zelf 2 kg suiker toegevoegd. De 2e heb ik ’s nachts laten afkoelen. Ondertussen bedacht ik me dat een gebrek aan zuur wel eens de reden van de lage suikeropbrengst kon zijn. Ik had geen pH papier, dus kon de pH niet meten en was daarom behoudend geweest met het toevoegen van citroenzuur. Daarom ’s ochtends de afgekoelde wort van de graan/bloem combi in de pan gedaan, een theelepeltje citroenzuur erbij en opnieuw opgewarmd en dit weer terug bij het graan in de koelbox. Na ruim een uur was het suikergehalte opgelopen naar ruim 5% (S.G. 1045). Dat vond ik nog te weinig, dus ook hier 2 kg suiker toegevoegd.

Ik heb dit nu in afzonderlijke 20 l jerrycans met waterslot staan gisten met Bruggeman bakkersgist. Dat ging gelijk heel goed. De gist had er zin in. Het gemoute graan heb ik erbij gelaten. Ik verwacht in beide gevallen een alcohol percentage van rond de 8%.

De 3e jerrycan is suikerwater (4 kg) met 2 kg onbehandelde 5-granenmix.

Daarnaast ook nog een 4e jerrycan met alleen suikerwater opgezet.

Voorlopige conclusies:

• Zuur speelt bij het maischen inderdaad een belangrijke rol. Ik weet niet hoe laag de pH in 2e instantie was, misschien nog wel te hoog als gevolg van het aanwezige zetmeel. De volgende keer heb ik dus pH papier paraat!
• Een graan/bloem mengsel levert meer suiker op dan alleen graan.
• Het mouten en maischen is minder werk dan ik verwachtte. Met name ook omdat ik het schroten en maischen deed terwijl ik aan het stoken was. Dat is prima te combineren.

Dit heb ik in de Kerstvakantie nog 2 maal gedaan met het resterende graan. Maar hierover straks meer. Eerst heb ik de verkregen graanwijn gestookt. Hier mijn bevindingen:

De jerrycan met het geschrote graan leverde een heerlijke brandewijn op met duidelijke graan tonen.

De jerrycan met graan/bloem was eigenlijk nog beter, zachter, subtielere graantonen. Wat een verschil met alleen suikerwater! Dat hoeft van mij dus niet meer.

Wat eigenlijk tegenviel was de jerrycan met onbehandeld graan. Ik verwachtte ook hier graan te proeven in de brandewijn, maar de smaak verschilde niet veel van gewoon suikerwater. Dat is wat mij betreft dus niet voor herhaling vatbaar. Omdat mijn ketel niet groot genoeg is voor 20 liter, moet ik dit in 3 keer doen. De 2e keer heb ik een filterzak met ongeveer 1.5 kg graanmengsel in de ketel gehangen. Nu proefde ik wel graan in de stook, maar die van gemaischt graan is beter, subtieler.

Inmiddels had ik de brandewijn van jerrycan 1 en 2 al een paar dagen op gebrand Amerikaanse eikensnippers liggen (mijn eigen zaagsel van een tak van de boom voor mijn huis, 3 kwartier in de oven bij 180 graden) en daarna sinds 21-11 in mijn eiken vaatje.

Ondertussen dus met de resterende 5-granenmix 2 nieuwe brouwsels gemaakt: 2 kg granenmix en 1 kg bloem per 20 liter jerrycan. Bij de ene jerrycan heb ik het graan toegevoegd, bij de andere alleen wort. Die staan nu nog te gisten.

Mijn whisky uit het vaatje na een maand (Kerstvakantie) geproefd. Het was onmiskenbaar een stuk beter dan mijn eerdere brouwsels. Het heeft door het branden van de eikensnippers en het vat al een wat rokerige smaak, maar mijn favoriete Glenmorangie heeft nog iets. Een rooksmaak die langer blijft hangen...

Ik had gelezen van het drogen van graan boven een turfvuur. Turf heb ik niet. Maar omdat ik bij de 2e jerrycan die nu staat te borrelen het graan niet heb toegevoegd, had ik wel een pan gebruikt graan over. Het was van de week zowaar 1 dag droog weer, dus heb ik dat graan in mijn rookoven gedaan en zo een paar uur op eiken zaagsel gerookt.

Van dit gerookte graan heb ik ca. 1.5 kg in een filterzak in de ketel gehangen van de 3e batch van de stookwijn van het onbehandelde graan (zie hierboven). Het resultaat was verbluffend: precies die missende noot. Alleen heel erg overheersend. Dat moet dus toch nog een beetje anders.

Ik had jerrycan 4 nog, met alleen suikerwaterwijn. Daar 2 kg van het gerookte graan aan toegevoegd. Dit 1 nacht laten staan en vervolgens de wijn overgeheveld en gestookt. Dat was gisteren/eergisteren. Het resultaat is ditmaal een stuk subtieler. Alle brandewijn van jerrycan 3 en 4 bij elkaar gedaan en dit een 2e keer overgehaald. Verbluffend hoe die eiken rooksmaak doorkomt in de heldere brandewijn, zonder dat dit op eiken gelegen heeft. Een deel ervan heb ik aan mijn vaatje toegevoegd en heb nu een Whisky die bepaald niet veel meer onderdoet voor Glenmorangie. En dat op de valreep van 2017.

De rest van de brandewijn (1.75 liter a 75%) ligt nu op eiken zaagsel in 2 flessen op de verwarmingsradiator. Hollands eiken dit keer. Verouderen en het toevoegen van de eiken smaak gaat zo tegelijkertijd en door de warmte van de radiator gaat het eiken verkleuringsproces ook aanzienlijk sneller. Na 1 dag is die al mooi geel.

Een klein monster, 25 cl. heb ik achtergehouden als referentie. De totale opbrengst komt aardig overeen met mijn schatting op basis van het oorspronkelijke suikergehalte.

Fijne Jaarwisseling allemaal!

Mooi verslag en mooi project! Heb ook nog een zak staan en dit komt op de to-do list voor van het voorjaar. Heb zelf gisteren de graan + suiker door de t500 gehaald en de smaak van het destilaat vond ik al vele malen beter dan van de turbogist. Kwam ook nog iets van graansmaak mee. Voor mij nu de zakjes turbogist opmaken en dan verder met granen, maar dan wel met koperen helm enzo. Staat op de verlanglijst voor mijn verjaardag ?

Goed bezig! Leuk dat je zo'n uitgebreid verslag maakt. Als je die typische turfrooksmaak zoekt, dan heeft stookwinkel die: https://www.stookwinkel.nl/product/still-spirits-peat-smoke/

En heb je Odin's whisky al eens gemaakt?

Lekker bezig, respect.

Als je echt wil maishen, zou je het mouten kunnen overslaan. Voor 22 euro heb je een zak pilsmout. 1 uur op 63 graden in de koelbox en je bent klaar.

Wat betreft het paardenvoer, dit is een simpel recept. Als je het graan opkookt dan geeft het smaak af. Suiker erbij en vergisten maar. Paardenvoer zelf mouten zou ik zelf niet aan beginnen Dat kun je beter aan de mouterij overlaten die dit op grote schaal veel beter onder controle heeft.

Wat ik had ondervonden met het zelf mouten van tarwe dat ik kwam niet hoger dan 12% alc zonder toevoeging van suiker, de kiempjes mee geschroot en het gestookte produkt was perfekt. Er was een liter of 5 in de gistemmer blijven zitten en was ik vergeten ,na 3 maanden nam ik een monster en er zat een alc% van 20% en het produkt was niet bedorven en zo helder als water dus met anderewoorden als het uitgegist is laat maar staan.