Ik had schrik van de bijsmaken van afstervende gist dus ik wou die zo snel mogelijk weg ...
Gezien de temperatuur denk ik wel dat de stookwijn tijd heeft om te klaren. Mijn geduld zal het moeilijker hebben ?

De levende gist ruimt de afvalstoffen van de dode gist wel op. Temperatuur is prima, lijkt haast een cold crash.

De temperatuur is gedurende 5 dagen dat ik er niet naar keek blijkbaar net iets teveel gezakt (-1 tot -2 of zo). Het vat stond wat opgeblazen dus ik vreesde een dikke ijsblok aan te treffen. Toen ik het vat opende zat er centraal een blok geschilferd helder ijs waar al de perewijn vlot uit liep. Ik denk dat het water is. Ik heb ook nog wat losliggende scherven kunnen opvissen en in totaal is er denk ik ongeveer 2 liter uit. Ik heb het appart in een vat gestoken en overmorgen ga ik kijken waaruit dit vocht bestaat en of er alcohol in zit.
Zou het misschien toch kunnen dat als je langzaam bevriest de H2O molecules langzaam samenklitten tot ijsschilfers?

Om op mezelf te antwoorden:

Het "water" bevatte geen suiker, redelijk veel perengeur en 4% alcohol. Bevriezen is dus duidelijk geen geschikte vorm van distilleren want wat ik wil houden zat er nog in ...

@Robbert: prachtige post, bedankt! Deze zit bij mijn favorieten om te gebruiken bij één van mijn eerste stoken ooit.
Wij hebben in de Provence een vijgenboom staan waarvan we vorig jaar 25kg superzoete vruchten gehaald hebben. Nu heb ik het ideaal excuus om deze te stoken in plaats van weeral op te leggen.