Gisteren 9 kg mispels geraapt en geplukt. De harde uitgelegd. Ik vroeg me af hoe ik ze uit kon leggen, want ik heb nou ook weer niet zo veel tafels. Tot ik bij de supermarkt fruitdozen zag: geen bananendozen, maar die van perziken of zo. Kunnen goed gestapeld worden en zijn niet hoog: precies goed voor een of twee lagen mispels.

Ik twijfel nog wat ik met de zachte, bruine kan doen. Zal er maar een paar bekijken en proeven en dan zien of ik ze invries om te bewaren of verwerk tot zaaizaad.

Volgende week nog maar een rondje.

Het systeem begint vorm te krijgen: mispels rapen, thuis wassen en uitleggen: de harde bij elkaar in een doos, de halfzachte bij elkaar en de zachte bij elkaar. De nog rijpende in de huiskamer, bij 13 tot 17 graden. De zachte snel invriezen om ze te bewaren en de halfzachte goed in de gaten houden, wegens bederf. Er kan van alles wonen in de krozen!

Inmiddels voor de 2e keer gaan rapen en weer pakweg 9 kg gevonden. En er hangt nog wel een portie aan de bomen.

Weer een week verder: nog een portie geraapt. Er zitten nog steeds harde tussen!

Inmiddels ook twee porties uit de vriezer gehaald. Merkwaardig: in een emmer van 10 liter gaat maar 6 kg mispels. Ook merkwaardig: de harde mispels drijven in water, de zachte zinken. Ik snap nog niet goed waarom, want zelfs als er omzettingen zijn, veranderen volume en inhoud toch niet veel. Zou je zeggen. Het sap dat uit sommige rijpe lekt is wel zoet.

Grappig wel om elke mispel een paar keer in handen te hebben: je gaat ze een beetje kennen. Wat je niet moet doen is namen geven. Niet alleen wordt het dan moeilijker om ze plat te stampen, maar ze gaan ook praatjes krijgen. Dan willen ze weten waartoe ze op aarde zijn en of jij wel hun redder en heiland bent. Ik heb ze maar verteld dat ze, als ze zoet genoeg zijn, na een proces van omzetting en loutering door het vuur, in de geest voortleven en dat ze dan voor altijd bij mij mogen zijn. Dat hun geest dan door mij opgenomen zal worden.

Maar de bomen staan op een studentencomplex en ik denk dat ze me niet allemaal zo maar geloven. De kritische en wetenschappelijke instelling van de studenten heeft een beetje afgegeven op de bomen en hun vruchten, vrees ik.

volgens mij heb je al een heel vreemd ander drankje genuttigd Kees?? .
cannabis wijn ?

Hier zijn de mispels stilaan uitgegist.

Het is nog wachten op het neerslaan van de gist en suspensies.  Het is weliswaar een heel langzame vergisting.

De geur is alleszins heerlijk.  Verbazend genoeg lijkt het op rijpe perzik.  Een zoet perzikachtig diep aroma.  En dat met bakkersgist.

klinkt lekker .
Bijna tijd voor overhalen ??
Bakkersgist is zelf vrij neutraal waardoor de eigen vruchtsmaak zelf naar voren komt .
Snelheid van vergisting ligt in vele factoren .
Zuurtegraad van fruit , zouten , mineralen , temperatuur , hoeveelheid suiker , vloeistof dichtheid ,aanwezige bacteriën , totale zuurtegraad , zuurstof , co2 binding / verzadiging .
en hoe gaat het gistsoort er mee om .

Inderdaad Robbert

Maar doorgaans verlopen vergistingen trager in de winter.  Zelfs naast de kachel 🙂

Ik ben alleszins verbaasd over het aroma.  Mispels hebben geen diepe geur zoals bv mangos, perzikken of cashews.  Ze ruiken vrij neutraal, na invriezen een beetje als zoete appelspijs.  Met de vergisting komen echter heel diepe aromas vrij.  Benieuwd of na neerslaan de geur blijft hangen en hoe de smaak is.

zet het in een transparante kan zal je verbazen wat daglicht spectrum voor invloed ook nog heeft . IR en UV .
Ik heb de ook wel in kannen in winter in terrarium .
in de koudste hoek .
gaat als een wilde .
( mijn terrarium is 5 x 5 x 1.9 m )

Thanks Robbert

Invloed van UV en IR dus ?   

Alleszins, ik laat altijd minimum 2 maanden gisten.

Overhevelen, klaren, beetje suiker toevoegen, rusten, opnieuw hevelen.

Kortom :  veel geduld beoefenen.  Wellicht daarom dat monikken beste bier en drank maakten.  gewoon tijd nemen is mijns inziens beter dan bv filteren door kool of zo.

Waarom trouwens gehaast zijn ? 

ja uv en ir hebben invloed . daarnaast is de omgevings temperatuur om het vat van onder tot boven gelijk .
Wanneer een vat op de grond staat en warmte belt b.v. eromheen is er onderin een koude zone .
Wanneer je warmte plaat gebruikt boven in . 1 - 2 gr kan al invloed hebben . warmte kasten zijn wat dat betreft ideaal .
Of zet in ieder geval het vat niet direct op de vloer .
het zijn maar kleine dingen maar je vergisting is dan in hele vat het zelfde .
gist en bacteriën zoeken hun " lekkerste niveau ." .

Bedankt voor de tip

Zal eens een paar isolerende plankjes op maat gaan zagen.  Vloer is inderdaad koud

En voor degene die de cashewnoten niet kennen :  hier een foto

Ach Robbert: ik probeer het spirituele aspect van ons werk/onze hobby serieus te nemen.

En misschien kan ik wel een zelfhulpschool beginnen: kom tot U diepere/hogere innerlijke zelf door het sorteren van mispels. Slechts EUR 500 voor een onvergetelijke ervaring. En beperkte kans: alleen te doen in november en december!

Dan kan ik eindelijk die 50 jaar oude cognac betalen!

Ik loop een paar maanden achter op jou. Wat ik heb gedaan tot nog toe:

• Toestemming vragen en krijgen om mispels te rapen.
• Enkele keren teruggaan om inderdaad porties mispels te rapen.
• Die gewassen en uitgelegd met het kroosje naar beneden in platte fruitdozen die ik bij de supermarkt gehaald had.
• Elke dag gesorteerd in: harde die blijven, halfzachte die herkeurd worden, zachte die naar de diepvries gaan. (Dat is een goed systeem: binnen blijven ze droog, schimmelen minder en drogen ook een beetje in.)
• De zachte ingevroren, bij voorkeur in een platte doos, dat gaat sneller.
• Na enige tijd uitgehaald en laten dooien.
• Een halve liter water in een 5-liter rvs-pan met dikke bodem, vuur eronder en verhit tot pakweg 70 graden. Tevens verstampen en roeren.
• Na enig afkoelen tot 50 graden pectolase en amylase erbij en in het gistvat storten.
• De laatste stap herhalen.

Ik heb overwogen om pitten en schillen te verwijderen met een passeerzeef, maar dat leek me zo'n rotzooi te geven, dat ik er van afgezien heb. Overigens heb ik ook geen potjes herkend in de prut. Die ziet er uit als appelmoesprut en smaakt ook zo.

Morgen ga ik gist starten en toevoegen aan de 14,5 liter mispelprut.

Toevoegen van wat water bleek nodig om aanbranden te voorkomen, zelfs bij een dikke bodem. Ik twijfel of ik extra water en zelfs suiker moet toevoegen aan de prut. Die maken het geheel wat vloeibaarder en dus makkelijker te vergisten, maar het alcoholgehalte en/of de smaak worden verdund.

@Psycat: hoe heb jij de pitten uitgezeefd? En wat bedoelde je met 30 % suiker? 30 % waarvan?

Je hebt helemaal gelijk Kees .
Het is ook mooi als je rust en bevrediging vind in de hobby .
Je kan ook 10 jaar oude cognac kopen en in de spirituele weg jouzelf trainen in geduld en zorgzaamheid door deze 40 j goed te bewaren . ? De Mispels zal een leidraad en steun voor jou zijn in de donkere dagen van het jaar .

Hello Kees

Wat ik gedaan heb is veel eenvoudiger.

•  Ik raap nooit fruit maar pluk het.  Wat op de grond ligt vertrouw ik niet.
• Pectolase en Amylase ken ik niet.  Maar zal dat eens opzoeken.
• Ik heb 5 batches gemaakt in totaal.
• 2 ervan zijn met de pitten uitgezeefd en 2 bevatten pitten en schil 
• alle batches zijn ingevroren, ontdooid, gekookt (water bijgevoegd) en gezeefd.
• 2 batches met grove zeef die pitten en vel doorlaat, 2 batches met fijnere die pitten stopt. 
• 1 batch is met de volledige vrucht gemaakt.  Ongeschild maar met de kroon afgesneden. 
• suiker :  na afkoken van de 4 batches, de prut gewogen en 30 percent van gewicht in suiker bijgevoegd.  Dus als de gezeefde prut 1kg woog, voegde ik 300 gr suiker toe.
• prut met suiker in flessen van 20 liter gedaan, water bijgevoegd en bakkersgist.

Resultaat :  de batch met onbewerkte mispels gist slecht.  Mispels blijven (te) hard en na het vergisten van suiker valt de gisting nagenoeg stil.  Geur is flauw, maar misschien jaartje laten liggen ?  Dus deze methode vergeet ik

Batch met pitten en zonder pitten geeft dezelfde prima gisting.  Weinig schuim, heel actief, bruin oranje kleur (met schil geeft bruiner) diepe geur.

Met pitten en vel heeft veel betere reuk en blijft langer actief.

De 4 batches slaan nu neer, ik zeef er de prut uit (met dode gistcellen denk ik) voeg 100gr suiker toe en laat een tweede maal gisten. 

Suikergehalte meten is heel moeilijk en onbetrouwbaar wegens heel veel suspensie in vocht.  Eenmaal alles uitgeklaard ga ik nogmaals meten.  Zoals men in Vlaanderen pleegt te zeggen :  met meten wordt veel tijd verscheten maar wie het niet doet, werkt niet goed.

Losse notas.

Ik heb mijn mispelaars gesnoeid want die bomen (laagstam) zijn een wirwar en kluwen van takken.

Aan alle acolieten op dit forum :

HAPPY SOLSTICE  en  Sláinte  !