Leuk stuk om te lezen! Misschien dat ChrisV eens een topic kan openen over kruiden en druiven? Welke stortten en waar het zoal voor gebruikt kan worden? We zijn nooit te jong om te leren!
Tja, topic Magische Keteltjes werkt niet meer. Mocht een nieuw topic starten.
Ben er inmiddels achter dat niet alleen de keteltjes magisch zijn, maar ook het hele proces er achter. De peren geplukt, die staan in kisten na te rijpen, te wachten op verdere verwerking. En intussen staan de druiven en mede te vergisten, maar dat worden aparte verhalen. Het gebubbel uit die waterslotjes is toch ook gewoonweg een magisch geluid. Zo gezellig. Omdat het zonnetje buiten nog lekker scheen, zette ik de emmers ‘s morgens buiten en vanwege de kou ‘s avonds weer naar binnen. Heel voorzichtig uiteraard. Maar toen Chris en Adriana op bezoek waren, leerde Adriana mij dat je niet meer met je emmers mag slepen als ze eenmaal aan het vergisten zijn. En toen? Tja. Ik heb mijn schatjes maar bij de voordeur onder het afdak neergezet, netjes in een rij. Maar eerst houten balkjes eronder tegen koude voetjes. Sommige hebben zelfs een jasje van bubbeltjesfolie aan. ‘s Avonds worden ze liefdevol toegedekt met een isolatiedeken en daaroverheen een fleecedeken. ‘s Morgens als het warm genoeg is mogen ze onder de deken uit. En natuurlijk regelmatig gaan kijken of ze nog bubbelen om te kijken of ze al uitgegist zijn. Intussen wel van Robbert geleerd dat het waterslot geen indicatie is om te zien of de vergisting klaar is. Binnenkort maar eens de lucifertest doen als ze uitgeboerd zijn. Ook nog de nodige lessen gehad over SG en PH, erg leuk maar moeilijk. Lang niet alles blijft hangen. Maar ik bedank de app-boys voor alle goede raad en vooral hun engelengeduld. Ze zullen vast regelmatig hun hoofd schudden. Ik heb nog zooooooveel te leren.
Prachtig geschreven weer, Joke
De titel van je topic, het gekluns spreekt velen hier wel aan.
Echter mag ik met trots melden dat je al meer weet
over distilleren dan de gemiddelde moonshiner.
Jij doet zoveel meer dan een eenvoudig suiker vergistinkje of een fruitje,zoals de meesten hier.
Jongens,: Hou deze dame in de gaten, ze heeft een rechtstreeks vraagbaaklijntje met enkele stookforum top 10 leden, waaronder Robbert en wordt dus geadviseerd en gecoacht door niemand minder dan onze professionele onuitputtelijke bron van parate scheikunde en chemie kennis en nog zoveel meer...
Ik weet dat je net geopereerd bent en nu even fysiek weinig kan dus wens ik je een spoedig herstel en beterschap! Cheers girl ! 😉
Dank je Nimrax. Het is nu vooral even een kwestie van geduld en afhankelijk zijn, beide niet mijn sterkste kanten. Ik ben super dankbaar voor mijn hulplijntje, waarin alle leden toch een belangrijke bijdrage leveren, ieder op zijn manier. En uiteraard Robbert met zijn onuitputtelijke kennis. En we gaan gewoon verder. Nog heel veel te ontdekken in de stookwereld.
PEREN
Drie weken geleden een paar emmertjes peren geplukt, dacht 40 kilo, maar waren er achteraf gezien toch wat meer. Aangezien ik het topic: Perenlikeur volg op advies van Robbert de peren laten liggen om door te rijpen en looizuur te laten verminderen, in de hoop ze vorig weekend te verwerken. Maar helaas, was te traag met bestellen, dus mijn grote vergistingsemmers, gist en PH-strips waren nog niet binnen. Tussendoor de slechte er wel steeds uit gehaald. En eindelijk, afgelopen woensdag hoera, de spullen kwamen binnen. Maar goede raad was duur, hoe ga ik die peren verwerken (gipspoot zonder loopgips die hoog moest liggen). Mannetje eens aangekeken met mijn allerliefste gezicht en ja hoor, het werkte. Hij heeft de peren gewassen, steeds een emmer bij mijn bed, pan erbij, aardappelschilmes en hop, ik kon vooruit. Steeljes eraf, vierendelen, klokhuis en kroontje weg en in kleine schijfjes snijden, geen andere optie om ze klein te krijgen. Manlief heeft de perenstukjes daarna steeds in een grote pan gedaan, water erbij, kook erover en hopla de vergistingsemmers in.
Gisteravond was alles klaar. SG gemeten 1044 (omgerekend vanuit Brix), en tóen voor de eerste keer PH gemeten 4,5. Zei me niks, dus Robbert maar weer om advies gevraagd. PH moest tussen 3,8 en 4,2 vallen. Moet toch eens navragen waar hij die waardes vandaan tovert. Wist ook totaal niet hóe je PH corrigeert, maar snap nu (door filmpje wisky maischen van Robbert) dat je PH in meerdere keren corrigeert. Slim.
Dus conform advies eerst citroensap (3 st per 20 ltr) bij perenprut. Wachten, weer PH gemeten, nog niet goed. Geen citroenen meer in voorraad, dan maar eetlepel citroenzuur erbij, wachten, weer meten, weer corrigeren en afwachten. Denk dat nu goed is. Kost wat moeite, iedere keer uit bed kruipen, been over rollator slingeren, naar keuken steppen, meten, corrigeren en weer terug naar bivak. Door mijn kunsten en gestuntel viel tot overmaat van ramp hele zakje PH strips in een emmer perenprut, wil ik dat redden stoot ik pak citroenzuur over de keukenvloer. Godzijdank komt mijn kabouter (dochter) morgen poetsen.
Maar gelukkig wordt al die moeite rijkelijk beloond. Vanmorgen nog eens PH gemeten, was een mooie 3,9. Tempereratuur was 27 graden, dus gist afgemeten (weer conform advies Robbert) en er op gestrooid, klein beetje geroerd. Binnen uur was er leven in de tent. Staan nu 2 emmers à 20 ltr en 1 emmer à 8 liter muziek te maken. Heerlijk geluid. Mijn schat die me goed geholpen heeft, had de 2 grote emmers op hondjes gezet. Wel zo makkelijk. Komt kleinzoon van 6 vanmorgen binnen en rolt ze naast mijn bed. Hier oma, kun je ze goed zien ??
Nu even rust en gewoon genieten van het gebubbel en geboer. Wachten tot over paar weken uitvergist is en ik kan stoken. En uiteraard op topic Perenlikeur de werkwijze en adviezen van Robbert verder blijven volgen, want dat is mijn leidraad.
Prachtig verhaal! En zo herkenbaar. Rekensommetjes en dat soort dingen zijn ook niet mijn sterkste kant maar helaas een noodzakelijk kwaad. Feitenkennis is goud. En ik heb het idee dat er op dit forum een aantal "goudmijntjes op gebied van kennis" actief zijn. Ik volg sinds een tijdje zo ongeveer alles van meneer Robbert. En hoe meer ik van hem lees, hoe meer mijn kop vol loopt met ideeën en inspiratie.
Mijn eerste druivenavontuur
Het was zaterdagavond en ik had eigenlijk nog veel ander werk dat gedaan moest worden. Maar daar stond ineens de buurvrouw van schoonmoeders met druiven aan de deur. En daar wil je dan iets mee. Dus afgeritst en gewassen, eindresultaat 3 kg mooie druiven (en een kilo in de koelkast om op te eten). De nood was hoog, 3 kg, wat nu? Dus om raad vragen en de adviezen liepen van 3 kg vergisten, haal druiven bij, tot kom maar bij mij druiven halen. Op vraag kan ik druivensap bijvoegen was antwoord dat kan. Vriend was weg met de auto, dus fiets uit de garage en daar ging ik met een vliegend vaartje op mijn foetelfiets naar de AH 2 km verderop, op weg om paar flessen druivensap te halen. Het was al laat, dus ik had haast. Kom ik binnen hebben ze net de druiven in de aanbieding gegooid, moesten weg. Dus ik gris de benodigde paar kilo en ga met mijn karretje richting druivensap. Ook nog gauw paar flessen, je weet maar nooit. Sjees door de winkel, betaal en pak alles in mijn fietstassen. Kijkt een mevrouw me meewarig aan en zegt: mevrouw voorzichtig met die druiven, anders kneuzen ze. Ik kijk haar heel onnozel aan: denkt u?? Haar gezicht was goud waard. Maar ze zal me toch wel niet voor vol hebben aangezien: fietstassen propvol, blote voeten in slippers, winterjas aan en ongekamd. Gelukkig had ik wel nog gauw mijn schort afgedaan voor ik ging. Op naar huis, de maan hing al aan de hemel. Letterlijk MoonShine.
Thuis gauw alle druiven geritst, gewassen en in een grote soeppan bij de rest. En op advies van Robbert geplet, even de kook erover en laten staan om af te koelen. Daarna nog gauw het ander werk gedaan en om half elf hing ik uitgeteld op de bank.
De volgende morgen weer fris en fruitig op en aan het werk. De druivenprak was nog lang niet genoeg afgekoeld dus kon nog even wachten. Thermometer er in gehangen om temperatuur in de gaten te houden. Intussen naar de winkel gefietst om verse bakkersgist te halen. Wederom op advies van Robbert SG gemeten en eigenlijk ook PH. PH misschien een vlg keer meten, is nog net stapje te ver. Wel met zwembadstrip gekeken, maar is denk ik niet nauwkeurig genoeg. Daarna met refractometer bij 25 graden Brix gemeten en omgerekend naar SG (best trots op mezelf). Idem toegepast met de emmer druivensap uit fles. SG werd akkoord bevonden. Dus bakkersgist opgelost in beetje lauw water en toegevoegd. Nu maar hopen dat het gaat gisten.
De emmer druiven staat dezelfde avond nog boertjes te laten, maar het druivensap is volledig stil. 's Nachts regelmatig wakker geworden en bedenken wat fout kan zijn gegaan en wat ik daar aan kan doen. 's Morgens kom ik beneden en wordt ontvangen door een vrolijk concert van beide emmers en een paar giststarters die ik heb gemaakt voor mede (honingbrandewijn). De nacht erop geslapen als een roosje.
Omdat mijn schatjes niet meer op de keukentafel mochten blijven staan heb ik ze naar buiten gebracht. Lekker op het zuiden in het zonnetje bij de voordeur uit de wind en dak boven het hoofd. Maar 's nachts koelt het af, dus toch maar weer naar binnen. En dan zo gauw het zonnetje schijnt weer naar buiten en visa versa. Omdat ik bang ben dat ze koude voetjes krijgen op de tegelvloer heb ik er maar een isolatiematje onder gelegd.
Zelfs mijn maatje denkt mee. Moet er maar paar balkjes onder leggen, zullen ze nog meer waarderen volgens hem. Heb het er maar druk mee. Maar de moeite wordt beloond. Ze staan vrolijk te pruttelen (zó'n leuk geluid). Hopelijk volgende week stoken. Verheug me er nu al op.
Maar dat viel tegen. Na 2 weken gisten komt er nog af en toe een voorzichtig boertje en staan de deksels nog bol. Nog even afwachten dus. Intussen van Robbert geleerd dat een waterslot geen indicatie is of de vergisting klaar is. Dus over paar dagen maar lucifertest uitvoeren, die schijnt betrouwbaar te zijn.
Eindelijk, ze zijn zover. Lucifers blijven branden. SG gemeten, ik vind dat nog wat aan de hoge kant dus om raad gevraagd. Nick vraagt hoe ik gemeten heb. Met refractometer natuurlijk. Dat schijnt niet te gaan als vergist is, krijg je verkeerd beeld. Hij vraagt of ik ook een SG dobber heb. Tuurlijk, moet ik alleen zoeken. Op moment dat ik daarmee aan het prutsen ben komt zoonlief binnen, schudt meewarig zijn hoofd. En ik krijg een lesje in SG, vergisten etc. Als ik hem vragend aan kijk komt de vriendelijk opmerking: Jij hebt vroeger op school ook niet erg goed opgelet hé. Heb maar niet gezegd dat ik een meisje was en de nonnen op de Mulo het niet nodig vonden ons zulke dingen te leren, omdat meisjes uiteindelijk toch thuis in het huishouden terecht zou komen.
Eindconclusie: SG van allebei is prima, verschil 1 punt. Ik mag stoken.
Helaas valt de opbrengst valt van beide stooksels nogal tegen, snap er niks van, kan ook geen lek ontdekken. Tot ik de volgende dag nog een portie kersen verstook. Oeps, die koken over, de ketel spuugt rode blubber uit. Paniek, paniek. Ketel uit en even later verder. Dat gaat gelukkig goed met na samenvoegen cuts een totale magere opbrengst. Tot overmaat van ramp verlies ik ook nog mijn evenwicht en stoot de de nog open fles om. Aanrecht ook weer ontsmet. Uiteindelijk toch nog half flesje van de kersen Eau de Vie over. Die kan nu net als de druiven Eau de Vie's gaan luchten in de kelder.
Wel is dankzij rode kersenblub nu duidelijk waar de ketel cq welke koppeling lekt. Maatje lost probleem meteen op en keteltje is weer klaar voor gebruik.
Met grote dank aan Robbert, Nick, NimRax, Chris en de ander boys voor het meedenken, engelengeduld en hun ongelooflijk goede adviezen. Zonder jullie was het me nooit gelukt.
Op naar het volgende avontuur: de honingbrandewijn.
Metingen:
7 ltr rode druiven opgekookt en afgekoeld tot 25 graden Brix 18 = SG 1074, geen PH gemeten. Toegevoegd 16 gr Bruggeman verse bakkersgist opgelost in 50 ml lauw water en vergisten maar.
Na vergisting SG van 1001 gemeten met SG dobber en PH 3,3.
7 ltr Rode druivensap AH à € 1,22 per ltr bij een temp van Brix 17 = SG 1070, geen PH gemeten.Toegevoegd 16 gr Bruggeman verse bakkersgist opgelost in 50 ml lauw water. Na vergisting SG van 1002 gemeten met SG dobber en PH 3,9.
Weer een prachtig verhaal.
HONINGBRANDEWIJN (een beetje verlaat verslag)
We schrijven augustus 2020. Het was niet de bedoeling om te gaan vergisten op dat moment i.v.m. tijdgebrek over 2 weken. Maar als het op je pad komt dan moet je toch wat.
Die bewuste week honing geslingerd. Er waren veel onverzegelde raten en die honing heeft een te hoog vochtgehalte, die mag je niet verkopen. Normaal laten we die lekker weer door de bijen leegeten. Maar het was zoveel dat ik best wat mocht gebruiken om te proberen honingstookwijn te maken om die later te verstoken tot hopelijk een lekkere alcohol. Dus een aantal raten apart geslingerd en een half emmertje van 76% dichtheid voor mij. Happy. Toen gaan zoeken naar recepten en rekenen, rekenen en nog meer rekenen. Maar op gegeven moment voor de simpelste methode gekozen: 1,5 kilo honing oplossen in 5 ltr warm water (40 graden). Resultaat samen 6,25 ltr (x 4 porties)
Optie nummer 1 Honingoplossing met medegist (2 identieke batches emmer 1 en 2)
Alvast in gistemmers gedaan om nachtje af te laten koelen met de bedoeling er 's morgens medegist bij te voegen. Tot mijn grote verrassing liet 's morgens een van de twee emmers al een voorzichtig boertje. Emmers opengemaakt en per batch 3 gr medegist toegevoegd (zakje medegist is 10 gr voor 23 ltr, dus 10:23x6,25=2,75 afgerond naar 3). En nu maar afwachten. Maar o schrik, er gebeurde niks. Toen ik naar bed ging nog steeds geen boertjes. De halve nacht gedroomd van fruit en vergisting. Hoofd vol vragen, vragen en nog meer vragen.
Optie nummer 2 Honingoplossing met giststarter (2 identieke batches emmer 3 en 4)
Omdat ik nogal ben van het uitproberen had ik intussen, voor het eerst in mijn leven, ook een giststarter gemaakt van 250 ml vers sinaasappelsap met 50 gr suiker, samen aan de kook gebracht en weer af laten koelen. In een fles met waterslotje geschud en ook daar 3 gr medegist bij gedaan. Dit moest minimaal 24 uur staan zodat de gistcellen zich konden vermeerderen.
De volgende morgen was een van de giststarters al vrolijk aan het bubbelen, de andere was verdacht stil, maar er zat wel degelijk leven in. Helaas zwegen de emmer 1 en 2 van optie 1 ook nog in alle talen, alhoewel een deksel wel lichtelijk bol stond. Nog even afwachten dus. Mijn hersenspinsels van die nacht maar eens in mijn hoofd op een rijtje gezet. Wát zou er aan de hand zijn?
Maar dan halverwege de ochtend: hoera, de eerste boer van giststarter nr 2 en ook van emmer nr 1. Enkele uurtjes later volgt ook emmer nr 2. Gelukkig. Het gaat wel veel rustiger en trager dan de fruitvergistingen die ik tot nu toe gemaakt heb, maar er zit leven in. Giststarters in emmer 3 en 4 gedaan, waarop die emmers meteen al een iets heftigere start hadden dan de eerste 2, maar wat later staan ook zij rustig mee te bubbelen in hetzelfde tempo als de 1 en 2.
Dan de grote teleurstelling, emmer nr 1 doet nada niks meer. Nog maar eventjes afwachten. Na week emmer voorzichtig open gemaakt. Er schijnt wel degelijk iets te gebeuren, alcoholluchtje stijgt omhoog. Zou de emmer lekken? Deksel en waterslot rondom dichtgeplakt met duck-tape. Afwachten dus, maar van buitenaf niks te zien. En hoewel je niet te vaak mag kijken, toch ducktape van deksel en stiekem even kijkje en reukje genomen. Lijkt goed te gaan. Dus weer dicht. En maar wéér afwachten, zit niet anders op.
Eindelijk, na een paar weekjes, de emmertjes zijn uitgegist. Ik mag gaan stoken.
Keteltje klaar gezet, stookwijn voorzichtig overgeheveld en beginnen maar. Wat een genot. Het lijkt er zelfs op dat ik intussen de temperatuurbeheersing in de vingers begin te krijgen. Goed bezig vind ik zelf (af en toe mag je je zelf op de borst kloppen toch?).
Maar vreemd genoeg komt er bijna geen methanol uit. Voor de zekerheid toch even navragen en het blijkt te kloppen, honingwijn bevat weinig methanol. Weer gerust gesteld. We gaan verder en wat ik tot nu toe nog niet zo duidelijk heb gehad tijdens het stoken, is dat tijdens het proeven ná de alcohol de zoetheid van de honing komt. Ik stook door en weer trotsmoment: ik kan al met minder potjes (cuts) uitkomen, van 25 naar 12. Toch al weer vooruitgang. Als ik klaar ben zet ik alles weg tot de volgende dag en maak scheiding. Heads en tails (hierbij erg weinig) mogen weg en harts mogen in flessen met brede hals, afgedekt met prop watten en een label om de nek in de kelder een paar weken gaan luchten. Wordt er helemaal blij van.
Optie nummer 3 Wilde vergisting volgt volgend jaar, want dat is de oude raat methode en die raten komen pas na de winter als de bijtjes hun voorjaarsschoonmaak krijgen.
PERENFIASCO EN EEN WIJZE LES
En zo geschiede. Netjes de "vergistingstijd" van 3 weken in de gaten gehouden, dacht ik. Er kwam geen leven meer uit de waterslotjes. 1 emmer opengemaakt, SG gemeten 1010. Stoken dus. Resultaat viel zwáár tegen, uit 20 ltr peren uiteindelijk maar 250 ml van 50%. Wat heb ik verkeerd gedaan? Maal, maal, maal. De andere emmer laten staan en met lucifertest bepalen wanneer die echt uitvergist is. Maar ach, het zou eens goed gaan. Het duurde en duurde en duurde maar. Wat deed ik toch fout? Nou.... deksel van emmer en meteen lucifer er boven houden, tja en dan zit er steeds CO2 die vlam uit blaast. Eindelijk zo slim om deksel ero af te doen, even te laten staan en dán pas lucifer test. En hoezee, na 7 weken (jawel) kwam er geen CO2 meer uit de peren. SG meten dus. Raar, óók 1010, geen verschil met emmer 1. Toch stoken. Tjonge, viel dat even tegen, te snel opgestookt, de boel kwam er troebel uit. Ketel uit en voorzichtig opnieuw beginnen. Bleef aanmodderen. Om een lang verhaal in te korten: resultaat 125 ml van 50% uit 20 ltr peren.
De boys die me terzijde stonden gaven wijze raad. Alchemist leerde me rekenen wat ik kon verwachten aan alcohol bij keteltje van 10 ltr met een inhoud van 7 ltr, begin SG en eind SG nemen en daar formule op los laten. Nou, bleek dus dat emmer 1 het super gedaan had en ik niet meer had kunnen verwachten. Emmer 2 had ik zelf verknooid.
In de toekomst hou ik ook steeds de wijze raad van ChrisV in het achterhoofd: als fruit niet zoet genoeg is (SG), dan laat ik het staan. De opbrengst is dan minimaal.
50 kilo peren verder heb ik die les eindelijk begrepen. Volgend jaar geen 50 kilo peren maar om tot een mager eindresultaat te komen van totaal 275 ml à 50% Peren Eau de Vie
DE PERZIKEN VAN MIJN ZUS
Mijn zus is aan het opruimen. Komt de vraag: kun jij nog weckglazen etc gebruiken. Tuurlijk!! Ze hoeft ze niet leeg te maken, doe ik zelf wel, met in achterhoofd de gedachte dat ik daar misschien nog wel iets mee kan. Daar komen ze perziken en kersen. Na mijn perenfiasco wil ik wel niet meteen alle perziken proberen. Dus helft van de glazen opengemaakt, pitten er uit, door de parsevit, in de gistemmers (2 stuks). Op kamertemperatuur laten komen, met de voetjes in een warmwaterbad (thanks Robbert), gist er op en afwachten maar. Binnen 2 uur beginnen ze al te leven. Daags erna vrolijke muziek. Nog een dagje later volop leven in de brouwerij. Ze hebben het duidelijk naar de zin. En opeens kookt er een zelfs over door het waterslot. De blubber komt naar buiten. En hoe slim kan een mens dan zijn ?? Of was het luiïgheid?
In plaats van voorzichtig het deksel even op te lichten om wat lucht te laten ontsnappen, trek ik het waterslot er uit om schoon te maken. Moet je dus niet doen met je kop er boven, als de emmer staat te gisten naast je net gewassen gordijnen etc. Conclusie duidelijk: haren, gezicht, bril, gordijnen, kast, vloer en buuremmer vol met perzikenprak. Tja haastige spoed!! Toch maar heel even wat lucht laten ontsnappen via deksel.
Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. De opbrengst was niet heel groot. Nu staat de perzikenbrandy, in een fles met wijde hals, in de kelder te luchten. Over een paar weken kan het in een fles en mag dan nog een tijdje rusten. Ben benieuwd naar het eindresultaat. Over paar maanden weten we het.
Thanks Jan ??
Haha zijn van die akelige leermomenten ja... zo stond er hier ook eens een vulkaantje met fruitmix in de schuur... door pitjes slipte waterslot af en toe dicht waardoor de druk aardig opbouwde, leidend tot herhaalde erupies. Spoot tegen plafont en spettertjes in een radius van 2,5m... moeders had dat vat toen naar buiten gesleept en tegen 't huis aangezet, spoot af en toe tegen de dakgoot aan zo hoog.
Toen ik terug kwam van m'n werk zag ik pas hoe bol dat ie stond... dacht dat ie elk moment kon ontploffen, dus dacht "ik schroef het deksel er snel even van om wat te ontluchten", maar stond zo veel druk op dat ik het er niet afgeschroefd kreeg. (Was een diervoedertonnetje omgebouwd tot gistvat, dus schroefdeksel).
Toen dacht ik ook slim te zijn en riep "Exceliber!" en trok het waterslot er uit met enkel m'n hand ervoor. Die ton was nog helemaal rond vd druk, ook de bodem, dus begon aardig te tollen. Rode spetters en schuim overal (gelukkig wel buiten). Toen kreeg ik het deksel pas open en heb ik een deel in een ander kuipje gedaan omdat het zo hevig giste. Opruimen was ook geen pretje, maar zulke dingen vergeet je nooit meer!
Als er een ding is wat niet klopt is het juist het woord gekluns in de aanhef bij Joke .
Deze dame is juist een van de meest serieuze beginners .
Met pen en schrift in de aanslag maakt ze meest nauwkeurige notities en daarmee in de hand maakt ze zeker ook al zijn het haar eerste drankjes al goede resultaten.
Een klein beetje bijslijpen en het zijn alle briljantjes .
Nee gekluns doet onze joke niet.
je kan zien dat ze een goede smaakcreatie achtergrond uit de keuken al heeft.
Eerst leergierig de basis opnemen en dan ervoor gaan .
Nee geen gekluns maar een voorbeeld.