Afgelopen vakantie heeft m’n vriendin ‘Gin-Tonic’ ontdekt. Ze drinkt niet bepaald veel of vaak maar het lijkt er wel op dat de favoriet tot nu toe (de ‘44’ koffieborrel – zie ook het ‘Quarante-quatre’ recept op het forum) voorlopig naar de tweede plek is gezakt (hoewel ze de Limoncello ook heel lekker vind trouwens, net als m’n schoonmoeder). Reden genoeg om het nog eens te proberen met Gin (ik had al eens een “Ginnyver” gemaakt met Rivella, staat ook nog op het forum......).

Zelf hoef ik het niet, niet puur en ook niet in frisdrank (als ik toch zou ‘mixen’ geloof ik dat ik zelf eerder zou kiezen voor ‘Wodka-Jus’). Ik ben meer van een pure borrel, naast Whisky vind ik wel meer borrels lekker, waaronder de eigengestookte ‘Brinta-borrel - pardon Meergranenborrel’ maar bijvoorbeeld ook wel een Jonge Jenever. Dus ben ik een projectje begonnen waarmee ik zowel een Wodka als ook een Jonge Jenever en vooral eigenlijk Gin kan maken. Ik werk liever met de ‘Roggebrood’ granen-alcohol dan met een pure suikervergisting voor dit soort drankjes (voor likeuren maakt het niks uit; daar gaat zoveel suiker en ook 1 of meer smaakmakers in – de basis-smaak van de alcohol vind je daar toch niet meer in terug).

Ik ben gestart met een emmer ‘Roggebrood’ te vergisten (zie ook het Odin’s Roggebrood topic op dit mooie forum). Die heb ik vervolgens gestookt in de Grainfather met de T500 reflux-kolom (niet met de ‘copper dome’ omdat je dan veel meer ‘smaak’ houdt; in dit geval zocht ik juist naar een enigszins neutrale (‘wodka’) basis om met kruiden te gaan macereren). Ik stook niet op ‘vol’ vermogen maar draai hem wat terug als ik op zo’n 70 gr. Boiler-temp. ben aangekomen. Te ver terugdraaien is niet handig want dan bouw je geen reflux op. Eigenlijk regel je normaal de temperatuur in de reflux-kolom door het naaldventiel ietsje open/dicht te draaien, maar mijn ervaring is dat als je de grainfather op zo’n 75-80% laat draaien je het naaldventieltje wel met rust kunt laten. Het is zaak dat je de temperatuur in de kolom zo stabiel mogelijk op een 57 gr. krijgt, en dat gaat wel makkelijker als je niet op vol vermogen stookt (denk ik tenminste).

Het resultaat is (bij mij) ruim 2 liter van 93%. Dat heb ik verdeeld over 5 ‘Moonshine’ potjes met diverse kruiden-mengsels (4 keer ‘Gin’ en 1 keer ‘Jenever’). Om een kruidenmengsel te maken is het niet alleen handig om vooraf de kruiden in huis te halen die je wilt gaan gebruiken, maar ook om een grammenweger bij de hand te hebben.

Ik heb vijf verschillende mengsels gemaakt, maar voor mij is nog de vraag of je erg zwaar moet tillen aan het precieze recept. Mijn inspiratie kwam behalve van ons eigen forum (met meerdere ‘Jenever’ en ‘Gin’ recepten) ook van het home distillers forum. Je kunt op de foto’s straks wel zien wat ik bij elkaar heb gemikt.

Dat heb ik een week of twee laten trekken. Ik ben niet zo van dagelijks schudden (zeker niet met deze ‘Hema’ potjes want dan lekken ze, is mijn ervaring) maar dat helpt natuurlijk wel. En korter of langer laten trekken mag ook, ik zou dan zeggen, beter ‘langer’ dan ‘korter’.

Daarna kwam de ‘Air Still’  aan de beurt. Wat een handig ding, handzaam, zelfs nog iets stiller dan een ‘Airfryer’ (daarom heet-ie vast ook ‘still’ ?) en je kunt er heel handig ‘kleine beetjes’ mee stoken. Ik zag trouwens in het ‘Beren’ restaurant heel handige grote en hoge glazen staan. Navraag leerde me dat het om ‘Bamboe’ glazen ging, en ze zijn gewoon te koop bij (bijv.) Fonq. Ik vind het prettig om 2 glazen te gebruiken zodat ik per 100-150 ml. even kan meten hoe het alcohol percentage verloopt tijdens de stook. Nu gaat de Air Still bij mij ook wel licht ‘plokken’ als de stook tegen het einde loopt, maar als je dat niet in de gaten heb dan ga je water destilleren – en dat was nu niet echt mijn bedoeling (ondanks dat ze ook als ‘water distiller’ verkocht worden).

Ik heb potje voor potje verdund (gewoon twee keer het lege Moonshine potje met water gevuld en in de Air Still gegooid) en afgestookt.

Daar hield ik steeds ongeveer 600ml van over van zo’n 60% die ik direct heb verdund naar 40% en daarna even aan de kant heb gezet.

Inmiddels stond de ‘2e generatie’ Roggebrood al te pruttelen (te vergisten) in mijn berging (daar wordt het ’s winters te koud – dan gaan de emmers toch naar de woonkamer. Mijn vriendin vindt het geborrel overigens een heel gezellig geluid). Ik had er deze keer geen ‘backset’ in gedaan trouwens – dat kwam deze keer zo uit, en ook zonder ‘backset’ is het nog steeds een prima basis voor ‘Roggebrood-wodka’). Geduld, geduld – zo’n emmer staat echt wel een week of vier te pruttelen en dat is ook wel lekker want dan kun je stoken op het moment dat het goed uitkomt.

Ook die emmer heb ik gestookt in de Grainfather met reflux-kolom zodat ik een neutrale ‘wodka’ kreeg; weer een ruime 2 liter die ik terug verdund heb naar 40%. Ik heb dat (nog) niet geproefd maar ik weet eigenlijk nu al wel dat je dat prima in de jus d’orange zou kunnen kieperen, wat mij betreft heb je dan een heerlijke ‘mixed-drink’.

Maar goed: het ging (vooral) om de Gin en Jenever. Dus ben ik gaan mengen. Voor de Jenever heb ik een 1:10 verhouding aangehouden, dus 1 deel ‘Jenever-basis’ (uit de fles met afgestookte kruiden-alcohol) en 9 delen ‘Wodka’ – en een heel klein beetje suiker. Dit op basis van het ‘Recept voor een Jonge en Oude Jenever’ op dit forum. Ik heb het in de koelkast gezet en die avond geproefd. Heerlijk. Precies genoeg ‘Jenever’ wat mij betreft maar wel een lekker zachte en soepele borrel (en zo lekker dat het vrijwel onmogelijk is om het bij één glaasje te houden). In vergelijking met de ‘Meergranen borrel’ (die wij overigens hier in huis nog steeds ‘Brintaborrel’ noemen) is die heel lichte smaak van de kruiden net het verschil wat maakt dat ik het ‘Jenever’ durf te noemen.

De ‘Meergranenborrel’ vind ik net als de ‘Roggebrood’ eigenlijk meer een ‘white dog’ – dus ‘ongerijpte drank’. Heel zacht en ook smakelijk – maar ik ben dan toch net wat sneller geneigd om een ‘gerijpte’ te kiezen. Niks is persoonlijker dan smaak natuurlijk. En ‘Oude Jenever’ vind ik zelf dan weer niet zo heel lekker (gek genoeg). Heb ik wel geproefd (enkele verschillende plus ook ‘Korenwijn’) maar ik heb nog niet echt de neiging om Oude Jenever te maken. Zou ik het doen dan zou ik denk ik hetzelfde proces volgen maar dan niet stoken met de reflux-kolom maar met de ‘copper dome’. En of ik uberhaupt wel ‘ongestookte’ moutwijn zou willen gebruiken (zoals in het recept staat en ongetwijfeld ook ‘hoort’ bij Oude Jenever) betwijfel ik nog trouwens.

Voor de Gin heb ik één deel ‘Gin-basis’ gemengd met drie delen ‘Wodka’, toen één op één en ook nog drie delen ‘Gin’ met één deel ‘Wodka’. Maar ja: mijn vriendin doet een beetje Gin op een boel Tonic. Dus ik heb haar eerst maar de laatste versie laten testen, 3 delen Gin op 1 deel Wodka dus.

Ze was enthousiast: project is dus zondermeer een succes (want zelf maken is gewoon leuker dan kopen; of het nu veel goedkoper is of niet maakt daarbij eigenlijk niks uit). Ik heb zelf ‘puur’ geproefd (met een eetlepel) maar ik kan weinig verschil ontdekken in de verschillende mengverhouding. Zou ik alleen Gin willen maken om te mengen met Tonic (of wat dan ook) dan weet ik niet eens of je de Wodka nog wel bij zou hoeven mengen; dan kun je denk ik ook wel gewoon macereren, afstoken en terug verdunnen naar 40% - klaar. Maar het bijmengen van zeg 25% ‘Wodka’ geeft natuurlijk wel meer volume.

Ander punt is de kruidenmix: ik heb vier verschillende mixen gemaakt – maar ik geloof dat je het verschil in de ‘Tonic’ mix maar nauwelijks zult proeven eigenlijk (dat hebben we nog niet getest). Als ik met de ‘Gin-basis’ dezelfde truc uithaal als met de Jenever (1 deel ‘basis’ plus 9 delen ‘Wodka’ en wat suiker) is de ‘Gin’ ook prima te drinken als ‘Jenever’ en dan proef je wel degelijk verschil in de smaak. Je zou dus ook nog kunnen zeggen dat ik nu vijf verschillende Jonge Jenevers kan maken (en dat mijn vriendin dan maar gewoon ‘Quarante-quatre’ moet nemen).

Het is al met al best een klusje met meerdere stookdagen en allerlei (tussen) stappen voor je het eindresultaat bereikt: maar de smaak is geweldig en ik vind het dus zonder meer de moeite waard en een aanrader als je  (of je vrouw, vriendin of partner) van dit soort borrels houdt.