Rondom distilleren hangt een geur van ambacht maar ook van kunst, wetenschap en alchemie (en trouwens ook de stank van criminaliteit). Kijk maar eens naar de vaak schitterende foto's van de meesterstokers van distilleerbedrijven. Hun merk sterke drank wordt gebracht als een groot werk, een magnum opus. En zij vormen de 'smoel' van zo'n bedrijf.
Meestal zijn het wat oudere mannen in stofjassen, meestal hun stooksel geconcentreerd keurend en staande voor eikenhouten vaten of koperen installaties. Ambachtelijke tovenaars, eeuwenlange expertise, kenners van geheimen, het oog van de meester, gelouterd en beminnelijk.
Maar minstens zo magisch zijn de 'next generation' meesterstokers. Jonge kerels in een hightech omgeving, die zich presenteren als wetenschappelijke procesoperators: totally in control & total knowhow van zeer complexe en ondoorgrondelijke processen.
Een derde archetype van de meesterstoker is echt heel erg magisch: de meesterstoker als alchemist. Hij borduurt voort op het feit dat distilleren vroeger een heel belangrijk element was in het werk van alchimisten op zoek naar de steen der wijzen, goud, het levenselixer of de persoonlijke Verlichting van de alchemist. Magnum opus! Een alchemistisch imago spreekt aan en verkoopt goed in ons postmoderne (= ijl en hol) tijdperk. Geheime ingrediënten en geheime bereidingswijzen vormen de basis van dit imago. En het levensverhaal c.q. het leerproces van de meesterstoker, vol met hindernissen en verrassingen op zoek naar het levenselixer, maakt dit imago compleet!
Neem de meesterstoker Christoph Keller:
When asked about his profession, Christoph Keller replies: ""I am a distiller."" That's almost like Karl Lagerfeld saying he makes shirts. Christoph Keller is the owner of Stählemühle, one of the most idiosyncratic and best distilleries in Germany and place of pilgrimage for lovers of noble distillates. That there is not much to see or savour for those who find their way to the secluded and idyllic farm in the Hegau region of Baden is down to the unshakeable resolve of the host: Private – Keep out! This quiet location between fields, orchards, hedgerows and gardens is a place of work, and silence. The reason for this is neither eccentricity nor shyness, rather because of the need to focus and concentrate on a mission in life and a passion, which are closely linked with Christoph Keller's personal story. "The decision to move here with his family to the old mill in the hills, whose summits look out to Lake Constance, dates back to a different life. Back then he was an art book publisher. The mill came about as a result of a real estate advertisement. He saw, he bought. As mundanely as the story began, as romantically it unfolded. That's because the mill farm came with distilling rights, a historical licence, which was threatening to expire due to lack of use. Thus suddenly Keller was distilling, developing the craft and succumbing to the fascination of the art of distilling that stretches back to medieval times. "Now as then, the distiller searches for the quintessential, for the 'fifth essence' after the four elements of fire, water, air and earth. According to origin he is an alchemist", he explains, clearly happy with the shroud of mystery this evokes.(Bron: www.gaggenau.com: From the spirit of nature)
Er valt een mooie video van deze magische meesterstoker te bekijken; google op ‘Stählemühle The Art of Distillation’.
Rondom distilleren hangt dus een geur van ambacht, kunst, wetenschap en alchemie. Maar dat is niet het hele verhaal. Soms is er ook sprake van een nare rioollucht van louche en verlopen types. Laten we eerlijk zijn, die moonshiners zien er niet altijd al te fris uit. Neem nu de 'meesterstoker' Melvin Long, Clay County, Tenessee rondom 1930: dat je met een pistool in je hand poseert bij je stookspullen is nogal veelzeggend. Ook dit hoort bij de (niet altijd edele) kunst van het distilleren. Dit soort stokers worden gekenmerkt door maar één interesse: wat levert het op?
Maar hiermee is het rijtje van soorten stokers nog niet compleet! We moeten het nog hebben over de 'oerstokers': diegenen die uit noodzaak drank stoken. Zonder kapsones en imago-building, maar wel met vakmanschap. Minor Opus! Uiteindelijk zijn zij de 'moeder van alle stokers'. Lees bijvoorbeeld het schitterend verhaal van Go Wammes over alcohol stoken in Roemenië op deze site: https://www.stookwinkel.nl/alcohol-stoken-in-roemenie/ Het plaatst het stoken van drank in het oorspronkelijke perspectief.
Uit: Magnum Opus, zen en de kunst van het stoken
https://www.bol.com/nl/p/magnum-opus/9200000086614176/?Referrer=ADVNLEMA000003SNBAZ95
Heel erg leuk, bedankt. Zit nu aan de kirsch maar ga vanavond dit prachtige werkje uitgebreid verder lezen.
lummel cheers ik zit ook aan de kirsch
gr erik
Heb je mijn kop al eens gezien?ouwe stokers?
Dat verhaal is van Jan zijn vader,erg mooi geschreven,ik kom daar nu 16 jr.op het dorp van Adriana,in Roemenie,en kom bij veel stokers,en drink regelmatig hun drank.en zij die van mij,waar ik kom stoken ze het meest van suikerbieten,maar ook van fruit,zelf stook ik daar ook,ze zijn ook geintreseerd in de manier van mijn werkwijze,en drinken graag wat ik stook.zijn ook trots als ik niet die uit de winkel drink maar die van hun,want soms willen ze voor mij een fles uit de winkel halen,maar dat weiger ik.drink ik hier ook niet.
