Alchemist ik snap jou gedachten en waarom je wil wachten met het PH verhaal .
Maar als ik zo vrij mag zijn te zeggen eigenlijk werk je beetje verkeerd om .
PH is een van de beginselen bij het maken van een goed beslag .

Een handboekje , gist tonnen , SG meter /dobber , alcohol meter , weegschaal , juiste schoonmaak middel en materiaal , een destilleer apparaat , maatbeker , opvangbekers en PH test met hulpstoffen hoort in begin pakket als men met begint met deze hobby .

Robbert, ik heb me aangemeld op dit forum om feedback te krijgen van de ervaren mensen hier en ik ben ook zeer erkentelijk voor de feedback.  Ik geniet ook meer van een geheel open discussie dus er is ook geen reden om te aarzelen om me te wijzen (of behoeden voor) eventuele fouten. Van de genoemde spullen is het merendeels in m'n bezit gelukkig.

Ik zal voor de volgende vergisting eens een rekenmodel in Excel maken voor pH correcties van een beslag. Echter vermoed ik dat ik vanwege m'n achtergrond in de chemie de zaken misschien wat moeilijker maak dan dat ze moeten zijn. Ik ben nu nog achterdochtig voor eventuele pH buffers in de mengsels en wil bijna een literatuuronderzoek starten hiervoor. Terwijl het misschien net zo makkelijk is, beetje oneerbiedig geformuleerd, om maar citroenzuur toe te voegen totdat m'n pH op dat ogenblik is wat het moet zijn.

Ik vraag me nu wel af of ik voor een pH meting en correctie hiervan niet een ander maischschema zou moeten aanhouden. Temperatuur naar 55°C, pH correctie doorvoeren en dan pas naar 63°C gaan. 

PH is misschien een scheikundig deel maar de middelen zijn vrij eenvoudig toe te voegen en te meten wat PH is .
Maar zuurtegraad heeft invloed op werken of niet goed werken van enzymen en gisten .
Gist dat in niet goed milieu zit kan niet goed werken en gaan minder ethyl produceren en meer ander bij producten .
Vertragen of gewoon stil vallen .
Enzymen zullen ook bij te laag PH niet meer werken evenZo op te hoge PH .
Je krijgt ook diverse andere processen die door verkeerde PH balans invloed krijgen.
op het resultaat .
En ook weer het scheikundige deel Zuren en alcohol zorgen ook voor esterificatie .

Ik denk dat ik het bovenstaande niet geheel goed lees, het lijkt alsof je pH en zuurtegraad als twee aparte delen beschouwt. 

Ik denk dat voor mezelf de invloed van pH te snappen (op praktisch gebied) toch een aantal keer dezelfde batch gedraaid zou moeten worden qua basisingrediënten, alleen de pH veranderen tijdens het maischen en kijken wat de smaak is na vergisting. Echter schommelt de temperatuur hierbinnen nog wel eens en ben ik bang dat de estervorming (of in ieder geval specifieke esters) daar ook invloed van gaat merken wat de resultaten zou beïnvloeden.

In vergelijking met de wijnvergisting van opa vroeger, lijkt het suikerwater in mijn huiskamer op een recordtempo te verlopen.

Aangezien het nog eventjes gaat duren voordat ik kan gaan destilleren leek het me een goed moment om wat informatie te verzamelen omtrent het verouderen van Whisky op hout. Aangezien ik dit op het gemak geschreven heb kan ik nu al voorspellen dat het een redelijk lange zit gaat worden voor degene die zich hier doorheen gaat worstelen.

Ergens tussen feit en fabel, mythe en wetenschappelijk onderbouwing is het verouderen van Whisky iets dat nogal wat vragen oproept. Niet alleen bij mijzelf maar ook in oudere topics op dit forum en andere. Er lijkt een legio van mogelijkheden te zijn en niet iedereen is bereid om Whisky minstens 3 (maar eigenlijk 5 tot 8 jaar) minimaal in een vat van 250 liter te bewaren.

Ik ga een stoutmoedige poging doen om in dit stuk(je) wat achtergrondinformatie te verschaffen over het verouderen van Whisky (en eventueel andere dranken) op hout. Voor degene die verwacht de ultieme methode te lezen om Whisky te verouderen, helaas moet ik je teleurstellen dit is meer gericht op de mogelijkheden en is bedoeld om de lezer aan te sporen verder te lezen.

Niet alleen doordat ik zelf de ervaring mis hierin, maar ook omdat iedere manier van verouderen z'n eigen resultaten oplevert waarbij een balans gemaakt wordt tussen tijd, kosten, type drank (qua smaak, de complexiteit van dranken gestookt op een potstill kan ervoor zorgen dat andere recepten andere typen hout of bewerking hiervan vereisen) en natuurlijk het beoogde eindresultaat van de stoker.

Zoals eerder vermeld zijn er vele mogelijkheden en dat zorgt ervoor dat we wat structuur nodig hebben in de tekst om een quasi leesbaar verhaal te krijgen, mede hierom zal ik de tekst in  een aantal gedeeltes opsplitsen;

• Waarom op hout?
• Soorten hout
• Oppervlakte versus vloeistof
• Versneld verouderen

Waarom op hout?

Destillatie als scheidingsmethode kent een lange geschiedenis, er is speculatie dat de Babyloniërs twee eeuwen voor onze jaartelling al bezig waren met destillatie als scheidingsmethode. Toen  met name gericht op parfums en etherische oliën. De eerste "bewezen" destillaties komen uit de eerste eeuw van onze jaartelling bij de Grieken in Alexandrië. De eerste bronnen die vermelding maken van het destilleren van alcohol komen vanuit Italië in de 13e eeuw waar alcohol gedestilleerd werd uit wijn. Destillatie bereikte Ierland en Schotland ergens in de 15e eeuw, de eerste vermelding van Whisky komt uit de Annals of Clonmacnoise, een stuk uit de 17e eeuw waarbij de dood van een stamhoofd tijdens Kerstmis wordt verweten aan het drinken van teveel aquavitae.

Voor de meeste onder ons forumleden geldt dat we toentertijd nog niet rondliepen en de vraag waarom hout gebruikt wordt is nog steeds niet beantwoord. Waar wij gewend zijn aan RVS vaten of vrachtwagens voor transport van vloeistoffen, werd vroeger gebruik gemaakt van houten vaten, met name eik. De reden is dat eik zich relatief eenvoudig laat vormen en waterdicht te maken is. Whisky heeft ook niet altijd de "lagering" op hout gehad, lange tijd werd de vloeistof ook beschouwd als te straf om te drinken door de elite en was het meer voor het arme volk. Echter toen Whisky en andere dranken meegenomen werden op lange reizen, zoals naar het beloofde land Amerika kwam men erachter dat de smaak van de whisky na langere periodes veranderde door het rusten op vaten. Reizen naar Amerika duurde toen wat langer dan de 9 uur tegenwoordig en de Whisky had de tijd om een interactie met het hout aan te gaan. De temperatuur schommeling van de vaten zorgt ervoor de Whisky op hogere temperaturen verder in het hout indringt, bij koudere temperaturen trekt deze weer terug waarbij de smaken zich mengen in de vloeistof. De smaak van Whisky zoals wij die kennen wordt voor 30 a 50% veroorzaakt door de blootstelling aan hout.

Allerlei stoffen in het hout zijn waarneembaar voor onze smaakpapillen en neus, denk hierbij aan tannines, esters (aromatische verbindingen) en vanilline. Vaten die eerder een andere bestemming hadden dan Whisky (denk hierbij bijvoorbeeld aan Port en Sherry) hebben ook smaak- en geurstoffen van de vloeistof opgenomen. Dat betekend dus dat de blootstelling aan hout een zelfde effect heeft als bijvoorbeeld fruit of kruiden in de alcohol te leggen gedurende een tijd, uitwisseling van de stoffen.

Buiten de uitwisseling van smaak- en geurstoffen neemt de Whisky ook kleur over van het hout, immers is net gestookte Whisky kleurloos en degene die we in de Winkel kopen is ergens tussen goud- en bruinkleurig. Hoe langer deze blootgesteld wordt (en het type hout plus behandeling hiervan) zorgt ervoor dat de Whisky steeds donkerder kleurt. Hoe donkerder hoe ouder, aangezien het langer op vaten liggen de Whisky ook zachter en complexer van smaak maakt is er een associatie met kleur versus kwaliteit. Dit heeft er ook voor gezorgd dat sommige stokerijen of bottelaars een toevoeging doen van kleurstoffen, meestal karamel. 

Hoewel dit een beetje aandoet als oplichting voor de consument, is dit gewoon toegestaan volgens de eisen die aan Schotse Whisky gesteld worden. Whisky is niet de enige drank waarbij soortgelijke trucs wordt uitgehaald, vroeger werd de associatie bij wijn gelegd tussen de "tranen van de wijn" en de kwaliteit hiervan, als gevolg werden er toevoegingen gedaan die hetzelfde effect creëerden.

Degene die zich heeft ingelezen in het proces van het verouderen op vaten of dit zelf heeft gedaan weet ook dat gedurende de tijd een gedeelte verloren gaat van de vloeistof, hoe langer gewacht wordt des te meer vloeistof verdwijnt. De term die in het Engels gebruikt wordt is vrij vertaald het "Aandeel voor de Engelen". Dus ondanks dat een vat waterdicht is, is het niet geheel luchtdicht waardoor vluchtige componenten kunnen uitdampen. De meest vluchtige componenten zullen langzaam verdwijnen, niet alleen alcohol maar ook smaak- en geurstoffen die vaker voor een "straffer"mondgevoel zorgen.

Kort samengevat wordt hout gebruikt om een drietal effecten te realiseren;

• Extraheren van de smaak van het hout of smaakstoffen die erin zitten (bij vaten die voorheen voor andere dranken gebruikt zijn)
• Kleuren van de Whisky
• Verwijderen van ongewenste vluchtige componenten. Vergeet niet dat bij het gebruik van een potstill het destillaat veel meer componenten bevat dan bijvoorbeeld met een gepakte kolom voor Wodka.

Soorten hout

Woord van waarschuwing vooraf, hout wat behandeld is voor gebruik buiten dient men nooit te gebruiken. Enkel hout zonder enige toevoeging van chemicaliën, het liefste gedroogd hout dat een tijd gelegen heeft.

In het vorige stuk werd Eiken al aangehaald als houtsoort voor de vaten waarin de Whisky verblijft om smaak te verkrijgen, echter is dit niet de enige mogelijkheid. Anderzijds kunnen niet alle soorten
hout gebruikt worden, sommige zijn zelfs giftig. Voor de beginnende stoker (inclusief mijzelf) zou ik ook adviseren om te beginnen met eiken en rond te snuffelen over andere mogelijkheden.

Als eerste welke soorten hout wél in aanmerking komen;

• Europees Eiken (Quercas Petraee) levert donkere, kruidachtige noten op zoals peper en potpourri.
• Europees Eiken (Quercas Robur) wordt meestal gebruikt voor wijn, port en sherry waardoor deze fruitachtige noten oplevert, denk aan rood fruit, bessen, sinaasappel en abrikoos.
• Amerikaans Wit Eiken (Quercas Alba) volgens velen de gouden standaard. Geeft de tannines langzamer af dan het Europees Eiken waardoor de Whisky langer kan blijven liggen voordat de houtachtige smaak optreedt. Vaker worden deze vaten kort gebrand aan de binnenkant, hierdoor treden bepaalde reacties op die resulteren in vanille, crème brûlée en honing noten.
• Mizunara, beter bekend als Japans Eiken (Quercas Mongolica) deze heeft wel een hogere porositeit dan de eerdergenoemde, noten van vanille, honing, gedroogd fruit en kruidnagel.
• Oregoneiken, een van de nieuwere keuzes (Quercas Garryana) Wordt bijvoorbeeld gebruikt door Westland Distillery. Lever donkere noten op zoals Molasses, kruidnagel, rookachtig en gemalen koffie.

Hmmm nog steeds allemaal soorten eiken. Ik ben nu een beetje in dubio om een grotere reeks aan houtsoorten neer te zetten omdat ik ook niet kan garanderen dat alles even goed gaat werken. Verder is dit topic begonnen als een ode aan Schotse Whisky en alles wat daarbij hoort qua beperkingen, nu is niet alleen de regelgeving een beperking voor commercieel gebruik maar ook de structurele integriteit van het hout. Hiermee wordt bedoeld hoe poreus het hout is en hoe gevoelig deze is voor lekken, hierdoor lopen de verliezen op van de vloeistof. Iets wat een commerciële instelling niet wilt.

Vroeger werd ook kastanje en esdoorn hout gebruikt wat goede Whisky opleverde maar vanwege de hogere verliezen vindt dit niet veel aftrek meer voor vaten. Let wel, indien met chips, staafjes of spiralen gewerkt kan worden worden dit soort houten wel weer een overweging.

Soorten die te overwegen zijn;

• Appel
• Sinaasappel
• Kersen
• Perzik
• Pruim
• Peer
• Mesquite (kan wat krachtig van smaak worden)
• Kastanje
• Esdoorn
• Pecan

Iets wat niet altijd naar voren komt bij de discussie over hout is nieuw hout versus oud hout. Vaten die vervaardigd worden in een kuiperij (helaas een uitstervend beroep) zijn hoofdzakelijk gemaakt van hout dat enkele maanden c.q. jaren buiten heeft gelegen. De reden hiervoor is dat het hout een soort van decompositie ondergaat, door invloed van het weer, schimmels etc. wordt de structuur van de cellulose vezels deels afgebroken waardoor de vaten makkelijker te produceren zijn. Een bijkomend voordeel hiervan is dat ook de indringing van de vloeistof in de vaten hierdoor bevorderd wordt. Vragen over een minimale tijd buiten etc kan ik helaas niet beantwoorden, de enige kanttekening die ik hier bij plaats is dat ik niet zou beginnen met hout wat ik net gekapt heb.

Verder geldt dat de behandeling van hout ook van invloed is op de smaak die afgegeven zal worden aan de Whisky. We kunnen van blank hout tot verkoold gaan (Jack Daniels bijvoorbeeld gebruikt verkoold hout als filter, duurt ongeveer anderhalve dag), van geen toevoeging van smaak tot vaten die voorheen andere vloeistoffen erin gehad hebben. Een kanttekening die ik hierbij wil maken is dat vaten die andere vloeistoffen hebben gehad (denk aan Oloroso of Pedro Ximenez sherry) vaker als finish gebruikt worden dan de gehele tijd hierop te liggen.

Voorbeelden zijn te vinden bij Laproaig en Bunnahabdain die eerst in Bourbon vaten een jaar of 5 a 8 liggen en de laatste drietal maanden in een van de gebruikte sherry vaten. Er is me zelfs verteld bij een rondleiding dat de helft van de wereldwijde Sherry productie is om vaten voor te behandelen ten behoeve van de Whisky industrie.

Ook is de temperatuur waarop het hout behandeld van invloed. Voor degene die erover denkt om z'n eigen chips c.q. staafjes van eiken te maken voor de veroudering, onderstaande afbeelding laat zien welke noten naar voren komen op basis van de temperatuur van het roosteren.

Oppervlakte versus vloeistof

Whisky moge pas Whisky heten indien het drie jaar en één dag op een eikenhouten vat van minder dan 500 liter heeft gelegen. Een van de vereisten om de gestookte drank een Schotse Whisky te mogen noemen heeft te maken met de tijd in het vat. Betekend dit dat onder de drie jaar niks te halen is?

Gelukkig is het antwoord nee. Een mogelijk goede vergelijking van hout versus whisky verouderen is het zetten van thee. Als ik in 1 liter 1 of 10 zakjes doe komt er een verschil in hoe lang het duurt en hoe sterk de smaak wordt, vanwege het grote oppervlak van de thee in de zakjes is er geen noodzaak om met 10 zakjes thee per liter te werken. Simpel gezegd is de oppervlakte waarbij de uitwisseling van smaak- en geurstoffen kan plaatsvinden van invloed op de snelheid waarmee dit gebeurd voor een bepaald volume. Hoe meer hout, hoe sneller dit gebeurd.

Even onafhankelijk van de definitie van wat een Whisky is, gaan we uit van een drank die over twee vaten verdeeld wordt, eentje van 250 liter en eentje van 125 liter. Zal het eindresultaat hetzelfde zijn als we de 250 liter tweemaal zo lang laten liggen dan de 125 liter?

Het antwoord hierop is nee vanwege meerdere redenen;

• De verhouding van volume ten opzichte van het oppervlak van hout tussen de 250 liter en 125 liter is niet een factor twee.
• Het uitdampen van ongewenste componenten verloopt anders, niet alleen heeft de 125 liter minder tijd om het te doen, er zijn zelfs bronnen die beweren dat de samenstelling van het "Aandeel voor de Engelen" anders is afhankelijk van de maatvoering van het vat. Ik heb ergens gelezen dat bij kleinere vaten relatief minder alcohol verdampt.
• Het kleine vat krijgt minder mee van de seizoenen, of misschien beter gezegd minder temperatuurwisselingen waardoor de vloeistof het hout indringt en uiteindelijk zich weer terugtrekt.

Betekend dit dat het gebruik van chips, staafjes, spiralen of kleinere vaten niet hetzelfde resultaat oplevert dan een 250 liter vat gedurende 8 jaar? Het antwoord hierop is zeker ja, maar dat betekend niet dat geen goed resultaat gehaald kan worden met hout dat kleiner is.

In ordegrootte van laag contactoppervlak tot groot behoren onderstaande mogelijkheden voor de hobbystoker;

• 250 liter vaten (misschien alleen weggelegd voor de semi industriëlen onder ons forumleden)
• 125 liter vaten (zie bovenstaande)
• 50 liter vaten (nog steeds een groot volume)
• 10 liter vaten (redelijk)
• 5 liter vaten (is met een T500/ Grainfather opstelling of Alambiek te halen)
• 2 liter vaten (is te doen)
• Houten staafjes (wordt zelf maken of uit Oostenrijk laten overkomen, heb deze zelf gekozen)
• Houten spiralen (nog niet een leverancier in Europa gevonden)
• Houtsnippers (makkelijk en goedkoop te krijgen, Stookwinkel heeft deze ook op voorraad)

De tijd die nodig bij het gebruik van deze verschilt dus, immers is het contactoppervlak anders. Van 8 jaar kunnen we terug gaan tot enkele dagen.

Wel is het zo dat het vergroten van het contactoppervlak een aantal veranderingen met zich meebrengt, een hiervan is de beschikbaarheid van tannines die uit het hout getrokken worden. Een houtachtige smaak zal ook eerder optreden bij een groter contactoppervlak.  We zitten ook met het uitdampen van de ongewenste vluchtige componenten etc, we gaan in de buurt komen van rijping op vat maar het niet geheel bereiken. Dat betekend niet dat er alleen maar bocht gemaakt kan worden zonder vaten, het tegendeel is zeer zeker waar.

Bij het gebruik van snippers, spiralen en staafjes is het zeer zeker raadzaam om gedurende de periode van rijping te proeven. De kans op een overheersende houtsmaak is immers groter. Betreffende het gebruik van staafjes, spiralen en snippers zou ik aanraden om van een bepaald type wat internetonderzoek te doen om erachter te komen bij welke concentraties (gram hout/ liter) anderen succes hebben gehad.

Versneld verouderen

Wanneer we nog sneller willen werken, verouderen is tot zekere hoogte mogelijk binnen een dag door gebruik te maken van een aantal mogelijke technieken.

• Snelle Koude / Warmte Cycli, een waterbad (of pan) met water rond de 60 graden Celsius, de pot met alcohol en houtsnippers hierin zetten totdat het opwarmt. Daarna de vriezer in voor een half uurtje en weer laten opwarmen. Na iedere cyclus proeven.
• Ultrasoon geluid, ik heb hierover ook op het Stookforum gelezen en er zijn zelfs apparaten van duizenden euro's te koop specifiek voor dit soort toepassingen. De goedkoopste beginnen rond de 30 a 40 euro en zullen ook langer duren dan de professionele. De geluidsgolven waaraan het hout wordt blootgesteld in de vloeistof zorgen ervoor dat de vezels beschadigen waardoor de smaken makkelijker in de vloeistof terechtkomen. Qua container zou ik een metaal of borosilicaat glas (lab spul) adviseren, ik heb zelf ervaring gehad met gewoon glas dat brak en plastic dempt de geluidsgolven uit. Gevoelsmatig zou ik periodes van 40 seconden hanteren en proeven tussendoor.
• Thermo nucleair, deze komt er alleen bij vanwege de volledigheid, niet doen. In plaats van een waterbad te gebruiken zoals bij de eerste optie kan de magnetron gebruikt worden voor snelle opwarming. Maar een hoog alcohol percentage in combinatie met een magnetron is een slecht idee, een vonkje en tsja hopen dat het alleen een nieuwe magnetron gaat kosten.

De combinatie van drank, hout, tijd, oppervlakte en behandeling van het hout is afhankelijk van wat de stoker er mee wilt bereiken. Op basis van de samenstelling van de drank (denk bijvoorbeeld aan Whisky gerookt met turf) kan een ander soort hout een wereld van verschil maken. Probeer wat werkt voor je maar let wel op dat het hout wat gebruikt wordt vrij is van impregnatie middel of andere chemicaliën, we stoken niet meer na het verouderen dus wat er in komt, blijft erin.

Voor de geïnteresseerde onder ons, deze samenvatting heeft onder andere de volgende bronnen gebruikt (niet in chronologische volgorde), let wel dat deze in het Engels zijn;

• https://www.instructables.com/id/Whiskey-Charred-Wood/
• https://www.thedailybeast.com/extreme-whiskey-barrel-aging?ref=scroll
• https://www.whisky.com/information/knowledge/production/details/maturation-in-casks.html
• https://homedistiller.org/forum/viewtopic.php?f=4&t=32261
• https://www.forwhiskeylovers.com/whiskey-word/2017-02/need-age-your-whiskey-faster-science-can-help
• https://arstechnica.com/science/2016/07/the-scientific-arms-race-to-age-our-whiskey/
  http://bourbonr.com/blog/wp-content/uploads/2017/01/AGING-OF-WHISKEY-SPIRITS-IN-BARRELS-OF-NON-TRADITIONAL-VOLUME.pdf
• https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1002/jib.103
• https://polyscienceculinary.com/products/the-sonicprep-ultrasonic-homogenizer
• https://vinepair.com/articles/best-wood-whiskey/
• https://homedistiller.org/forum/viewtopic.php?f=4&t=33487

ik denk dat het inderdaad aan omschrijven soms wat lastig is maar ik bedoel niet dat het 2 aparte delen zijn .
Je kunt het proef ondervindlijk aanpakken.
Maar inderdaad heeft estervorming veel invloed op eind resultaat en kan verschil maken op lukken , matig of mislukken .
Daarom zijn er ook overal adviezen en aanwijzingen betreft PH bij het maken van dranken .

Ik zal me binnenkort eens fatsoenlijk gaan inlezen over het aanzuren van de maisch, voordeel voor mij zou zijn dat ik gewoon kraanwater kan gebruiken. Laatste ronde heeft alleen al een tientje of zo aan water gekost.

Bij het begin van het maischen dient de pH 5,4 tot 5,6 te bedragen. Als je een bier brouwt met veel donkere mout zal het beslag waarschijnlijk vanzelf deze pH krijgen. Aanzuren is in zo'n geval niet noodzakelijk. Als de pH hoger is dan 5,6 moet je aanzuren. Aanzuren kun je het beste doen met zoutzuur, fosforzuur, citroenzuur of melkzuur. 

[Bron: https://www.twortwat.nl/nieuws.detail?item_id=1163670968&type=4&back=1&page=/artikelen ]

Lees ik hier dat het water zelf gebufferd wordt?

Verder lees ik ook dat het spoelwater een pH van rond de 6 moet hebben, zuur je dit ook aan?

Ik gebruik zelf fosforzuur voor aanzuren .
Ik spoel met weinig kraan water maar dat is hier PH 7 . dat zuur ik zelf niet nog extra voor spoelen .
Voor bourbon werk ik op ph van 5,5 . bij beslag maken en starten vergisting .
Voor beter resultaat is zo nauwkeurig mogelijk ( zo heb ik geleerd in distilleerderij ) .
maischen bij Bier hangt ook wel wat af van type en daarbij gebruikt men voor enzym werking ook wel 5 en daartussen tot soms Ph 6 .
5,4 - 5.6 wordt voor whiskey vaak als optimaal aangegeven .

Even kleine note :
Voor de mensen die het nog lastig vinden of het simpel willen houden .!!!
Wil je een algemene simpele whiskey maken en is PH verhaal lastig . met meeste goede mouten en granen kun je vrij makkelijk een whiskey maken .
Meestal zit de PH bij begin wel ergens tussen 4,5 en 5,5 dus zal er vast een redelijk resultaat haalbaar zijn .

Fosforzuur  klinkt prima, nog specifieke reden waarom?

De gist hier lijkt in ieder geval het leuk te vinden, fotootje na 24 uurtjes. Wat worden ze snel groot.

De reuk komt in de buurt van wat ik in Schotland geroken heb, verschil is dat deze minder zurig ruikt en wat voller lijkt te zijn.

Proeven doen we pas over een paar daagjes.

Prachtige uiteenzetting en flink uitgebreid ook .

(Er zijn nog enkele methodes misschien aan te vullen voor gebruikmaken van hout en bij rijping .
Door over meerdere vaten de whiskey te stoken kun je al texturen van hout verkrijgen aan de drank en oxidatie aan de drank . )

Robbert, merci.

Bedoel je daar een thumper systeem mee?

Fosforzuur gebruik ik eigenlijk voornamelijk omdat ik al 40 jaar hier mee werk . dus ook routine. daarbij kun je makkelijker op kleine batches gebruiken .
Wijnsteen en citroen zuur zijn toch iets smaak specifiek.

Het ziet er goed uit op foto ?
De geur die je nu na 24 uur ruikt zal over dag of 7 waarschijnlijk ook zuriger ruiken door de fermentatie .

Duidelijk antwoord, kan me inderdaad voorstellen dat het werken met een van de standaardzuren (fosfor / zout / salpeter) makkelijker is omdat je deze ook op specifieke concentratie kunt kopen, maakt het hele verhaal makkelijker qua bewaren en toevoeging.

Dan gaan we qua geur de goede kant op, kan niet wachten dit rookfestijn te proeven voordat het gestookt wordt.

Kort door de bocht noemt iedereen dit Thumper .
Ik vermoed omdat op Amerikaanse filmpjes dit gebruikt is .
Je kunt naast de hoofd ketel 1 of meerdere ketels gebruiken . Deze ketels kunnen op meerdere wijze zijn ingericht.
Je heb ketels voor een meteen opvolgende 2e stook , rectificatie vat , charantais , cleaners , vat als kruiden vat (soort botanical basket ) , je heb de Dry still en dan de alcohol drogers . Je hebt ze verwarmt en onverwarmd .

Zelf heb ik onlangs bourbon gestookt via een dry still . Deze had ik voorverwarmd en gevuld met ( voor het doel voorgewaterd eiken .
Door passeren van de damp komt geur , smaak en kleur mee en door de warmte bij dit proces is er al een vorm van ageing.
Een heel oud principe eigenlijk wat vroeger al werd gebruikt om aan vraag naar aged brandy ,Whiskey's en bourbons te kunnen voldoen ondanks lage productie .

Het is aan een kant simpel maar vergt wel iets van oefening ,ervaring vooraf .
Te veel of te weinig , snel of langzaam passeren, voorbewerking van het hout maakt snel verschil .
Met trekken / rijpenop vat of snippers kun je eventueel aanpassen door langer of korter te laten staan .
met de dry still kun je ten hoogste nog nablenden als smaak te heftig is .

Als ik het goed begrijp heb je een soort van infusie gedaan tijdens het stoken? Beetje een idee van koud roken van de alcohol?