Laat ik deze meer maar verklappen ..
Wat in deze whisky voorbereiding extra zat als hint van de heide was :
Mix van : BlackBerry , carob kruid , gezegende distel kruid en maria distel zaad .
Je kunt ook wat zeewier ( zeesla ) gebruiken .
Robbert bedankt,
Dus eigenlijk kan ik kruiden toevoegen wat ik denk dat lekker is.
Ik ga zeker de mix van jou proberen ?.
Groet, @ndré??
De kleinere whiskey boeren gebruiken uit de regio bepaalde kruiden . Vaak inheems aan streek.
Er zijn ook whiskey met citrus of andere fruit of ook walnoten die bij vergisten mee worden genomen .
Nootmuskaat, Cinnamon ook wel in gebruik bij vooral Canadese whiskey.
Je kunt eventueel naar eigensmaak inderdaad voor jezelf wat invullen .
Zolang je maar met verse granen en mouten werkt kun je altijd iets tweaken .
Hoi Robbert,
Ik werk altijd met verse granen(mout), verder wist ik niet dat er nog kruiden door werden gedaan, dat zag ik op je film.
Leuk om ook eens wat te proberen, vandaar de vraag wat er door kan?
Groet, @ndré??
Voor de meeste zaken koop ik wel eens mout maar Voor whisky's mout en eest en zuur ik zelf .
Daarmee stuur ik al meer de richting die ik prefereer.
Ja er worden toch verschrillende kruiden gebruikt daarom is er zo enorm veel verscheidenheid in smaken .
Maar gulden roede en wilgenroos heb je ook wel eens genoemd of was dat voor iets anders ?
ook dat zijn kruiden die samen met carob inderdaad wel gebruikt werden vroeger en ook worden gebruikt bij zowel bourbon als whiskey
Eerder deze week lag een envelop op de deurmat, van onze befaamde graan goochelaar waren samples opgestuurd. De reden was, na het even op WhatsApp opgezocht te hebben, dat ik op 6 Oktober in het topic over Maischen de opmerking geplaatst had dat het moeilijk was voor een hobbyist om een volle body te krijgen in een Whisky. Alhoewel ik bij die opmerking blijf staan was het voor Robbert, een man met meer jaren ervaring met destilleren dan dat ik oud ben, een mogelijkheid om mij, wederom, ongelijk te bewijzen.
Samples gestuurd met wat huiswerk, bepalen wat ik aan het drinken ben qua stijl, granen en mout, leeftijd en hout. Tijdens het proeven heeft hij ook nog de gistsoort erbij gegooid als iets om naar te vissen. Degene die Robbert kennen weet dat hij een hoop ervaring heeft en door de jaren wat methodes heeft opgepikt om zo breder te kunnen sturen op smaak dan de meeste van ons. Dat gaat bij een blind tasting niet helpen natuurlijk, Robbert z’n voorliefde voor Whisky stijlen is anders dan de mijne wat nog eens bijdraagt dat ik iets ga proeven waarvan ik de ingrediënten misschien niet herken in de Whiskey.
Enfin, de samples gepakt en onder het genot van wat lichtere lectuur aan het proeven geslagen.
Kleur: mooi goud, relatief weinig tranen aanwezig maar wel een mooi laagje wat de zijkant van het glas bedekt.
Geur: waar ik in de reageerbuisjes meer de rookgeur bemerkte viel dit naar de achtergrond in de Glencairn. M’n eerste associatie was met een Speyside Whisky die een naam draagt wat “Vallei van de herten” betekend, warm en toegankelijk en ik zag me ook al bij het haardvuur zitten. Geur heeft tonen van fruit zoals peer, hout is op te merken maar ingetogen, de typische moutlucht van jonge Whiskies ontbrak. Goed gebalanceerd en ik bleef wat meer tonen oppakken na herhaaldelijk ruiken zoals zachter graan, waar gerstemout vaker een broodachtig of koekjes idee geeft was dit zachter en zoeter, beetje honing achtig.
Smaak: wederom is het eerste waar ik aan denk de Speyside Whisky, maar de verschillen komen hier beter naar voren. Warm en zacht omschrijft de opening, mooi in balans. Het alcoholpercentage schatte ik op 45% (zat er niet ver naast met de daadwerkelijke 46%) want het draagt de smaken goed maar met het omlaag glijden voel je duidelijk een warme gloed. Het heeft lichtelijk een rokerig gedeelte in de smaak en nabij het einde pakt ie even scherp op de tong. Hij is minder zoet dan de Speyside associatie waar ik moeilijk vanaf kwam, maar de granen komen mooier naar voren.
Dit is gewoon een goede Whisky waar je van kunt blijven genieten omdat sommige geheimen wat moeilijker vrijgegeven worden, een zachte volle body waarbij je waarschijnlijk in een lederen oorfauteuil moet zitten om er optimaal van te genieten. Stukken beter dan menig product dat je bij een slijterij kunt krijgen.
Nu het moeilijke stuk, het plaatsen van de stijl, ingrediënten, houtsoort en gist. Als ik dit blind gekregen had, had ik gezworen dat het een Speyside Schotse Single Malt was, heeft voornamelijk te maken met m’n ervaringen op Whisky gebied die met name Schots zijn. Bepaalde elementen in de smaak verraden wel dat er iets anders gebruikt is dan gerstemout, oorspronkelijk dacht ik gierst omdat ik iets herkende uit een Amerikaanse Whiskey die ik tijdens een proeverij heb gehad, gerst leek me niet omdat ik de peperige tonen en kruidige elementen miste die ik bij sommige Irish Pot Still Whiskies opgepikt had. De houtsoort leek minder vanille in te brengen dan dat ik van Amerikaans eiken gewend ben en gokte op Frans Eiken, de gistsoort, deels doordat ik Robbert z’n eerdere Whiskies gehad heb, was iets met melkzuur, sowieso zacht.
Uiteindelijk bleek het een mix van gerstemout, gerst (waarbij deze gerookt waren), tarwe, haver en zuurmout te zijn, gelagerd op Frans Eiken en vergist met een melkzuurvergisting.
Leeftijd was iets wat ik voor een commerciële Whisky op 10 jaar zou zetten, bleek uiteindelijk de helft jonger. Vanwege m’n geringe ervaring met Ierse Whiskies heb ik de stijl ook niet goed opgepikt, als boetedoening zal ik binnenkort wat flessen bestellen om de smaken beter te leren begrijpen.
idd een mooi verslag!!
ik zie hierin overig wel een commerciële ontwerp
whisky proeverij/workshop door de tovenaar uit het hoge noorden