Super leuk om je vorderingen weer te lezen. Geen zeewier dus.....

Nee, de zeewier zelf ligt in de vuilnisbak. Ik laat dit nog een tijd staan maar moet er nu nog niet aan denken dit nog eens te moeten proeven. Twijfel zelfs over de zeekraal nog.

Wat catnip al beschrijft, zee dingen zoals vissaus, oestersaus, garnalen pasta, is allemaal heel heftig. Het zijn smaken die je maar minimaal gebruikt. 🙂

De eerste versie van het kwartet van hout is net ingezet, propjes watten gebruikt om alles toch een beetje te laten ademen. Rond half 8 is deze foto genomen, begint lichtelijk al wat kleur bij drie van de vier, Oloroso Sherry, Walnoot en Frans Eiken. 

Een mooi kwartet Nick ?

benieuwd wat jou smaak is .

Ik ben zelf ook benieuwd wat dit gaat worden, gisteren nog een paar flesjes van de vorige versies geproefd en daarin zit teveel impact van de gebruikte blokjes. Dat was een beetje over-kill.

Totaal  geen idee welke ik het meeste ga appreciëren, het wordt in ieder geval een verbetering ten opzichte van de houten blokjes. Niet dat die slecht zijn maar teveel hout voor de hoeveelheid Whisky die ik maak. Gisteren viel me ook op dat het tonggevoel van die apart zijn, net alsof er iets van kleine korreltjes op de tong liggen. Op het oog niks te zien aan de vloeistof, wel een beetje bij een glas vanmorgen toen het opgedroogd was. 

Dit weekend beginnen met de laatste 18 liter te stoken voor de tweede ronde. Dan komt de Whisky productie even stil te liggen vanwege 2 drukke maandjes, maar dat geeft me wel de tijd om weer verder te gaan met lezen (over Whisky natuurlijk) en wat spelen met likeurtjes.

We zijn 5 daagjes verder en de kleur komt er goed in.

Kleur is iets meer aanwezig dan op de foto, Frans Eiken / Oloroso Sherry en de Walnoot Doppen hebben al een goede donkere kleur, het Tasmaans Eiken begint een inhaalslag te maken.

Ik heb net even een proeverijtje gedaan, het meest vervelende aan deze hobby, je merkt nog dat het jonge "Whisky" is, veelal scherpe tonen aanwezig. Er beginnen zich wat andere smaken te ontwikkelen en hieronder volgt een smaaknotitie, deze zijn allen wel op de achtergrond te vinden nog.

Tasmaans Eiken 

• Kleur: zeer licht nog
• Reuk: Lichtelijk zoetje op de achtergrond wat nog met een acetonachtige reuk samengaat, mout nog goed aanwezig.
• Smaak: Scherp nog, ik gok dat het qua smaak nog kort bij de witte hond zit.

Walnoot Doppen

• Kleur: mooi bruin, denk de donkerste er tussen uit.
• Reuk: moutig nog, de acetonachtige reuk is iets minder.
• Smaak: Moutige smaak, er zit iets op de achtergrond wat ik moeilijk kan plaatsen. Ik denk dat het het looizuur is wat een soort houtachtige smaak geeft, maar anders dan bij het Amerikaans eiken. Wat meer houtsmaak alsof je aan een stukje hout zou likken.

Oloroso Sherry

• Kleur: ook mooi bruin
• Reuk: er zit een ander zoetje in, donker fruitachtiger, misschien de Sherry die ik ook rook in het hout (duh).
• Smaak: nog moutig, de afdronk is wat zachter dan de eerste twee. Maar nog veel scherpe tonen.

Frans Eiken

• Kleur: wederom mooi bruin
• Reuk: vanille op de achtergrond, zoetig en de reuk is duidelijk zachter dan de overige 3.
• Smaak: minder scherpe smaak dan de overige 3, houtinvloed lijkt het sterkste naar voren te komen. Maar nog steeds straf genoeg. Vanille is op de smaak nog niet te herkennen.

Alle vier zijn nog duidelijk jong, benieuwd wat dit gaat brengen en of er nog iets over is om uit te delen aan anderen na de volgende proefrondes.

Mooie update Nick.

Mooie update! Leuk.

Beetje rode port toevoegen.vaak wordt whisky op gebruikte portvaten gerijpt.

Goed bezig Nick, gaat een feestje worden!

Vandaag mijn calvados op walnoten geproefd. Verdorie wat een heerlijke zachte smaak.

Beetje druk geweest de afgelopen dagen, reizen naar het buitenland en etentjes voor het werk.

Chris, is misschien eentje voor de volgende ronde, heb nu 2 houtsoorten voor de 3 a 4 flessen die ik ga vullen.

Bauke, mooi om te horen, tijdens het proeven vorige week was de walnoten ook degene die mij onverwacht  heel vrolijk stemde. Ben er nog niet uit of ik wil dat eentje van de 4 houtsoorten "wint". Na woensdag eens kijken, misschien dat ik een suggestie kan doen voor houtsoort per smaakrichting van Whisky. Het tussendoor proeven is er niet meer van gekomen dus hevel ik dat over naar woensdag, dan staan ze twee weken op hout.

Afgelopen vrijdag een Whisky proeverij gedaan van onafhankelijker bottelaars, zeven stuks geproefd met gemengd resultaat. Niet dat er tussen zaten die ik niet lekker vond, maar ik merkte wel dat bij de zachtere Whiskies ik meer moeite had om deze te proeven, de smaaknotities op het scherm leken een andere Whisky te beschrijven dan degene die ik aan het proeven was. Totdat we bij de wat rauwere uitkwamen, beetje rook, wat sherry vaten met een Whisky die volgens de oude stijl gemaakt was (daar moet ik de goede man op z'n woord geloven, Auchroisk heette deze) begonnen de smaaknotities pas zinnig over te komen. Duidelijke winnaar voor mij was de Caol Ila Murray Mcdavid. Dat zilte is toch hetgene waar ik vrolijk van word, nu nog een manier vinden om dat in de eigen Whisky te krijgen. In tegenstelling tot m'n collega geen flessen mee naar huis genomen, hij drinkt t wat langer en weet wat hij wilt, ik ben nog zoekende.

Nu zit ik weer wat van m'n eigen brouwsels te proeven, de Bourbon die ik volgens Robbert z'n recept gemaakt heb. Ergste brouwsessie die ik tot op heden gehad heb, Graanvader die overliep, pomp die verstopt raakte, heet spoelwater in m'n gezicht gekregen en nog wat dingetjes. Maar óók de eerste Whisk(e)y waarbij ik ander hout gebruikt heb dan bij IJdele Hoop, Frans Eiken wat Robbert me had opgestuurd. Terugkijkend op de brouwdag terwijl ik deze proef vraag ik me af of het al die moeite is waard geweest, ergens tijdens de brouwdag had ik het besluit genomen geen Bourbon meer te maken omdat werken met maïs mij duidelijk niet ligt. De keuken moest een keer of vier schoongemaakt worden, het eerst koken van de maïs in een te kleine pan kwam onwennig over en een hoeslaken maakt een waardeloze filter.

De Bourbon of zelfs Rye Whisky gaat zeker wel een vervolg krijgen, dit is een stoutmoedige Whiskey die hele mooie tonen los van elkaar laat zien, op de reuk komt de rogge naar voren, iets van aceton op de achtergrond. De smaak haalt de rogge ook naar voren, tikkeltje acetonachtig en dan vloeit het over in een apart zoetje en een lekkere afdronk waarbij de mout terugkeert. Deze is duidelijk nog jong maar desondanks gaat dezelfde collega als van afgelopen vrijdag toch een klein flesje krijgen.

De voorlaatste ronde ruwstook van de 2e batch Kwartet van Hout (91% Destillatiemout en 9% Chocolademout) loopt nu. Beetje apart de tweede keer vergisten, tussendoor een correctie doorgevoerd met krijt en uiteindelijk kwam er een zweem van schimmel bovenop te staan. Een soort van dubbele laag, als een dunne spinrag met wat plukjes schimmel erboven. De laag verwijderd en de vloeistof uit het vat gehaald en in een 20 liter jerrycan gedaan, een aantal rondes van het stoken kunnen doen voordat er wat andere dingen tussendoor kwamen. 3 dagen verder, vanmorgen de jerrycan bekeken en er zat weer iets van schimmel op, ditmaal kleine  vlokjes alsof je net korrelgist gesprenkeld hebt over je wort. Maar de geur die ervan af kwam was heerlijk, duidelijke noten van chocolade of noten, zeer duidelijk aanwezig, dus gewoon gaan stoken. Nu komt het vreemde, de eerste helft stoken ging gepaard met spuwen van de ketel, halve liter laten overlopen en dan weer terug erin doen. De tweede helft loopt nu zonder slaolie en er komt alleen schoon destillaat over. Ik heb dit eenmaal eerder gezien en dat was bij de bourbon, toen ging ik ervan uit dat het kwam door gebruik van andere ingrediënten, nu ben ik benieuwd of iemand een suggestie heeft. Ik heb nagedacht over het ontgassen van de vloeistof omdat deze wat langer heeft gestaan, echter bij het stevig schudden van de jerrycan komt er nog genoeg gas uit de vloeistof. Gok zelf ergens dat iets anders dan de gist, melkzuur- of andere bacteriën wat gedaan hebben met de overgebleven eiwitten in het mengsel.

Wat later dan gepland, eindelijk tijd om de Whisky verdeeld over 4 soorten hout te proeven. Het zit er onderhand een dag of 15 in.

Kleuren zijn wat lichtelijk vertekend in de foto, allevier een mooie kleur iets donkerder dan de vorige foto. Tasmaans Eiken blijft nog lichter, een kameraad die afgelopen maandag hier was noemde deze ook de duurste er tussen uit, want hij drinkt Whiskies die altijd licht van kleur zijn. Wat uitleg gegeven over het soort hout versus kleur en de afschuwelijke praktijken die sommige distilleerderijen doen (o.a. Bowmore) met karamel kleurstof toevoegen.

Tijd om te proeven, maandag al eens geroken en er zijn zeker verschillen waar te nemen.

Tasmaans Eiken

Reuk: Moutig, lichtelijk zoetje, iets van aceton op de achtergrond.
Smaak: mout begint, trekt redelijk lang en dan een scherpe noot die overgaat in een smaak die ik moeilijk te omschrijven vind. Grasachtig met wat zoets denk ik, doet me een beetje denken aan Bison Gras Wodka maar vele malen subtieler. Afdronk is nog wat straf.

Het scherpe is in de laatste 10 dagen flink minder geworden, deze manier van verouderen bevalt me voor deze.

Walnoot Doppen

Reuk: wat minder uitgesproken dan de vorige, moutige is duidelijk aanwezig en er is iets op de achtergrond aan het vormen. Niet zo scherp als het Tasmaans Eiken, geen aceton geur te herkennen, de geur op de achtergrond zit me dwars omdat ik het niet kan herkennen. Het is een hele subtiele notengeur bij gebrek aan beter omschrijving.
Smaak: moutige is zeker een stuk minder dan bij het Tasmaans Eiken, het begin is houtachtig (denk aan onbehandeld hout) en trekt door naar een subtiele moutsmaak, dan gebeurd er wat veel tegelijkertijd en kan ik moeilijk smaken bepalen, afdronk heeft at houtachtigs en voelt droog op de tong aan (vermoed het looizuur van de schotjes hier). Jonge Whisky op onbehandeld houten vat als ik het moet samenvatten, bevalt wel.

Oloroso Sherry

Reuk: begint met een zoetige sherry en houtlucht die snel overgaat in moutige en de alcohol is duidelijk aanwezig. Het moutige komt stoutmoediger naar voren naar dan bij de vorige twee.
Smaak: heel apart, eerste slok heeft een kleine smaak ten opzichte van de eerste twee, lijkt een beetje verwaterd zelfs. Tweede slok geeft meer smaak, sherry is nog niet te proeven, zachtere moutsmaak die duidelijk naar voren komt, het straffe aan de moutsmaak is zeer zeker minder. Afdronk is houtachtig met heel erg op de achtergrond iets van rode vruchten. Later trekt het nog meer naar het houtige, zuiver hout proef ik.

Frans Eiken

Reuk: vanille lichtelijk aanwezig, zachte moutlucht, beetje houtachtig. Wat meer herkenbaar dan de vorige drie, ook de elegantste.
Smaak: zachte moutsmaak, iets zoets met een zweem van sigarentabak komt langs, langzaam richting het houtachtige met nog een klein zuurtje wat een beetje bijt op de tong.

Dit, gewoon dit. Als ik een tip kan meegeven aan een beginnende  stoker die Whisky wilt maken is het doen van het splitsen van je Whisky in meerdere batches met verschillende soorten hout. Het is alsof je vier Whiskies krijgt voor de moeite van één, de smaakontwikkeling begint nu al duidelijk te worden en je krijgt een veel beter gevoel voor wat het soort hout doet met Whisky. Het ademen via de prop watten lijkt ook sneller het moutachtige naar achteren te duwen, met name als ik dit vergelijk met IJdele Hoop.